Huis Bartolotti
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het Huis Bartolotti (ook Het Bonte Huis) is een grachtenhuis aan de Herengracht 170-172 te Amsterdam. Het is circa 1617 gebouwd voor Willem van den Heuvel, één van de rijkste Amsterdammers in die tijd, die veel geld had geërfd van een oom en zich naar deze oom "Guillelmo Bartolotti" noemde. Op zijn huis staat hoe hij aan die rijkdom zou zijn gekomen: er zijn twee cartouches aangebracht met links het geschilderd opschrift "Ingenio et Assiduo Labore" (door vernuft en noeste vlijt) en rechts "Religione et Probitate" (door godsdienst en rechtschapenheid).
Het huis is één van de drie nog bestaande voorbeelden van een vroeg-17e eeuws huis met zijhuis: een voorloper van het dubbele huis. De andere twee zijn De Dolphijn en het Huis met de Hoofden.
De nok van het dak loopt evenwijdig aan de gracht (dwarshuis). Achter dit dwarshuis bevindt zich nog een dwarshuis (het zijhuis). Het huis met zijhuis is hier dus een huis met twee beuken evenwijdig aan de gracht. In de plattegrond is dit niet terug te vinden, omdat daar een splitsing tussen links en rechts is te vinden. Op het dak staan twee grote hoekschoorstenen. Aan een insnijdend dak is een trapgevel gemaakt in barokke Amsterdamse renaissance in de trant van Hendrick de Keyser aan wie het ontwerp wordt toegeschreven. De uitvoering wordt toegeschreven aan zijn zoon Pieter de Keyser.
De rijk versierde gevel heeft pilasters, banden, blokjes, maskers, vazen, klauwstukken, zuiltjes en een gebroken segmentvormig fronton. De trapgevel heeft aan weerszijden een balustrade en tezamen met de daar aanwezige pilasters wordt de suggestie van een tweede verdieping gewekt: het huis lijkt daardoor hoger dan het is.
Het huis ligt tegenover de Driekoningenstraat in de zogeheten "kleine bocht" van de Herengracht. Deze bocht, niet te verwarren met de Gouden Bocht, is ontstaan doordat de vroegere stadsgracht om een bolwerk werd gelegd. Het Huis Bartolotti heeft twee knikken om deze bocht te volgen; de buitenste traveeën zijn scheef geplaatst. Het huis is zes ramen breed, terwijl de geknikte traveeën aan beide zijden elk één travee breed zijn. Achter het middengedeelte van vier traveeën bevond zich het voorhuis met de ingang in de tweede van deze vier traveeën (dus de derde travee als we zijvleugels meetellen). Links van het voorhuis was het woonhuis, rechts het ontvangst- en feestgedeelte.
De Vereniging Hendrick de Keyser verwierf Herengracht 170 in 1924. Herengracht 172 werd in 1971 verworven. In de periode 1968-1971 vond een spectaculaire restauratie plaats. Het bovenste deel van de topgevel, op lelijke wijze versoberd in het begin van de 19e eeuw, is gereconstrueerd. In de topgevel werd het jaartal 1971 aangebracht.). Tijdens de restauratie werd eerst een bordplaten model van de topgevel geplaatst. Ook de zeer fraaie hoekschoorstenen zijn toen teruggebracht. Van 1995 tot 1997 heeft een tweede restauratie plaatsgevonden waarbij met name het interieur in de oorspronkelijke staat hersteld is.
Het huis heeft een bijzonder fraai interieur. Het Bartolottihuis maakt gedeeltelijk deel uit van het Theater Instituut Nederland (tevens gevestigd in de nummer 168 en 174) en is te bezoeken door publiek. Op de begane grond van nr. 170 woont sinds 1974 de klavecinist en organist Gustav Leonhardt die het huis heeft beschreven in een boek.
[bewerk] Literatuur
- Gustav Leonhardt Het huis 'Bartolotti' en zijn bewoners (1979)
| Bronnen, noten en/of referenties: |
|
