Hugh Huxley

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Hugh Esmor Huxley (FRS) (25 februari 1924) is een Britse bioloog. Hij geeft als hoogleraar les aan de Brandeis University in Massachusetts (in de Verenigde Staten).

Huxley kreeg vooral erkenning door zijn onderzoeken naar de structuur van spieren. In de jaren vijftig van de 20e eeuw was hij een van de eerste die elektronenmicroscopie gebruikte om het 'glijdend filamentmechanisme' bij spiercontractie vast te stellen. Als gevolg daarvan is ons begrip van spierstructuren verder toegenomen door elektronenmicroscopie en met gebruik van afgebogen Röntgenstralen.

Huxley werd Fellow of the Royal Society in 1960 en kreeg de Louisa Gross Horwitz Prijs van Columbia University in 1971, waarvan hij in 1977 ook een koninklijke medaille ontving. In 1997 won hij de Copley Medal. Verder is Huxley een Distinguished Supporter van de British Humanist Association.

[bewerk] Glijdend filamentmechanisme

Het glijdend filementmechanisme ('sliding filament model') werkt als volgt. Tijdens contractie glijden van elke zijde van het sarcomeer de dunne filamenten naar binnen, naar de A-band toe. De breedte van de A-banden verandert niet wanneer de spiervezel verkort, terwijl de I-banden en de H-zones verkleinen. Daardoor trekken de dunne filamenten de Z-lijnen waaraan zij vastgehecht zitten ook naar elkaar toe, zodat het sarcomeer verkort. Wanneer de sarcomeren gelijktijdig verkorten over de hele lengte van de vezel, verkort de hele spiervezel.