HOMO/LUMO
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
HOMO en LUMO zijn engelse acroniemen voor respectievelijk Hoogste bezette moleculaire orbitaal (Eng: Highest Occupied Molecular Orbital) en Laagste vrije moleculaire Orbitaal (Eng: Lowest Unoccupied Molecular Orbital). De termen zijn voor het eerst gebruikt door de Japanse Nobelprijswinnaar Kenichi Fukui
Het verschil in energie tussen de HOMO en de LUMO, de band gap, kan soms gebruikt worden om vast te stellen hoe makkelijk een molecule in een aangeslagen kan overgaan: hoe kleiner het energie-verschil, hoe makkelijker de aangeslagen toestand wordt bereikt.
Het HOMO niveau is bij organische halfgeleiders wat de valentieband is bij de anorganische semiconductors. Een gelijksoortige analogie gaat op tussen de LUMO en de geleidingsband. Het energieverschil tussen HOMO en LUMO is dan de band gap.
Als moleculen dimeren of aggregaten vormen zorgt de nabijheid van de verschillende LUMO en HOMO-niveaus van de verschillende moleculen voor het opsplitsen van de HOMO en LUMO niveaus. Deze splitsing leidt tot een even groot aantal subniveaus als er moleculen in het aggregaat zijn. Als erg veel moleculen deel uitmaken van het aggregaat komen de afzonderlijke niveaus zo dicht bij elkaar te liggen dat het onderscheid tussen twee niveaus steeds vager wordt, er wordt een continuüm, of band gevormd
