Hollandse Zending
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De Hollandse Zending is de benaming voor de Rooms-Katholieke Kerk in de Noordelijke Nederlanden, ontstaan tijdens de Republiek der Verenigde Nederlanden, nadat in 1622 door paus Gregorius XV het opperste bestuur over deze kerk werd toevertrouwd aan de Romeinse congregatie voor de voortplanting van het geloof die het toezicht uitoefende over missiegebieden.
Het doel van de Hollandse Zending was het in stand houden van het Rooms-Katholieke geloof. In 1853 werd de bisschoppelijke hiërarchie in Nederland hersteld en kwam er een einde aan de Hollandse Zending.
Tijdens de Hollandse Zending was er in Huis Bergh te 's-Heerenberg van 1799 tot 1842 een seminarie gevestigd.
Inhoud |
[bewerk] Apostolische vicarissen van de Hollandse Zending
- Sasbout Vosmeer (1592-1614)
- Philippus Rovenius (1614-1651)
- Jacobus de la Torre (1652-1661)
- Boudewijn Catz (1662-1663)
- Johannes van Neercassel (1663-1688)
- Petrus Codde (1688-1701)
- Theodorus de Kock (1702-1704)
- Gerhard Potcamp (1705)
- Adam Daemen (1707-1717)
- Johannes van Bijlevelt (1717-1725)
[bewerk] Vicesuperiores van de Hollandse Zending
[bewerk] in Brussel
- Joseph Spinelli (1725-1731)
- Vincentius Montalto (1731-1732)
- Silvester Valenti Gonzaga (1732-1736)
- Franciscus Goddard (1736-1737)
- Lucas Melchior Tempi (1737-1743)
- Petrus Paulus Testa (1744)
- Ignatius Crivelli (1744-1755)
- Carolus Molinari (1755-1763)
- Batholomeus Soffredini (1763)
- Thomas Maria Ghilini (1763-1775)
- Joannes Antonius Maggiora (1775-1776)
- Ignatius Busca (1776-1785)
- Michael Causati (1785-1786)
- Antonius Felix Zondadari (1786-1790)
- Caesar Brancadoro (1792-1794)
