Hof van Cassatie
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het Hof van Cassatie is het hoogste rechtscollege in België, Frankrijk en andere door het Franse recht geïnspireerde rechtstelsels.
Het Hof neemt kennis van voorzieningen in cassatie of verbreking tegen vonnissen van hoven of arresten van rechtbanken die, in laatste aanleg zijn gewezen.
Het Hof van Cassatie wordt vaak ten onrechte beschouwd als een derde aanleg. Dit is onjuist, omdat het rechtscollege over de grond of inhoud van de feiten geen oordeel kan vellen. Het is enkel bevoegd om een vonnis of arrest te verbreken als de rechter in beroep op straffe van nietigheid voorgeschreven vormvereisten niet heeft nageleefd of bepaalde rechtsregels niet correct heeft geïnterpreteerd of toegepast. In dat geval zal het vonnis of arrest verbroken worden en door het Hof van Cassatie naar een andere rechtbank of hof van beroep verwezen worden.
Inhoud |
[bewerk] België
Het Belgische Hof van Cassatie in is gevestigd in Brussel bestaat uit drie kamers met telkens een Nederlandstalige en een Franstalige afdeling. Het rechtscollege staat onder leiding van eerste voorzitter, Ghislain Londers. Naast de eerste voorzitter is er ook een Nederlandstalige voorzitter, Ivan Verougstraete, en een Franstalige voorzitter, ... .
In burgerlijke zaken kunnen enkel een twintigtal advocaten, zijnde advocaten bij het Hof van Cassatie, een zaak voor het Hof bepleiten. In strafzaken en in fiscale zaken zijn alle advocaten bevoegd om voor het Hof van Cassatie op te treden.
De huidige stafhouder van de advocaten aan de balie van het Hof van Cassatie is Johan Verbist.
De benaming Hof van Verbreking is verouderd en wordt niet langer gebruikt.
[bewerk] Lijst van de advocaten
Hierna volgt een lijst van advocaten bij het Belgische Hof van Cassatie sedert de oprichting van het rechtscollegie. [1]
- François Joseph Verhaegen, 1832-1848
- François-Joseph Redemans, 1832-1836
- Antoine Bemelmans, 1832-1837
- Pierre Sanfourche-Laforte, 1832-1852
- Pierre Joseph Spinael, 1832-1869
- Adolphe Bosquet, 1832-1872
- Corneille de Drijver, 1832-1857
- Aimé de Crampagna, 1832-1857
- Jean Pierre Georges Maubach, 1832-1860
- Henri Marcelis, 1832-1859
- Hubert Dolez, 1836-1880
- Auguste Verreyt, 1836-184.
- Charles Maskens, 1836-1864
- Joseph Alexandre de Behr, 1837-1871
- Louis Joly, 1842-1882
- Auguste Orts, 1848-1880
- Auguste van Dievoet, 1848-1859
- Louis Bastine, 1857-1888
- Alphonse de Becker, 1857-1895
- Louis Leclercq, 1857-1883
- Edmond Martou, 1859-1863
- Auguste Beernaert, 1859-1912
- Jules Le Jeune, 1860-1910
- Joseph Quairier, 1863-1868
- Jules Gendebien, 1864-1866
- François Bilaut, 1873-1905
- Emile Demot, 1873-1909
- Charles Woeste, 1873-1922
- Edmond Dolez, 1873-1890
- Edmond Picard, 1880-1920
- Jules van Dievoet, 1881-1917, voldoet zijn stage bij Louis Leclercq en wordt benoemd in 1880 in plaats van Auguste Orts
- Louis Orts, 1882-1891
- Charles Duvivier, 1883-1909
- Charles-Xavier Sainctelette, 1889-1898
- Alfred Vauthier, 1890-1916
- Baron Georges Leclercq, 1891-1936
- Victor de Locht, 1896-1912
- Alfred Convert, 1898-1912
- Maurice Despret, 1905-1933
- Léon Delacroix, 1909-1929
- Henri Simont, 1910-1912
- Alfred Monville, 1911-XXXX
- Louis Coosemans, 1913-1918
- Eugène Hanssens, 1913-1922
- Alphonse Le Clercq, 1913-1929
- Auguste Braun de Ter Meeren, 1913-1945
- Paul Duvivier, 1919-1938
- Emile Ladeuze, 1919-1947
- Charles Resteau, 1919-1953
- ...
[bewerk] Frankrijk
Het Cour de Cassation in Parijs telt ongeveer 85 raadsheren en is opgedeeld in zes kamers:
- Eerste Burgerlijke Kamer (première chambre civile): zaken met betrekking tot beroepsorganisaties, individuele rechten, contracten, copyright
- Tweede Burgerlijke Kamer (deuxième chambre civile): burgerlijke staat, echtscheiding, en dergelijke
- Derde Burgerlijke Kamer (troisième chambre civile): eigendom en ruimetlijke ordening
- Commerciële, Economische en Financiële Kamer: vennootschapsrecht, faillissement, bankwezen, handel
- Sociale Kamer (chambre sociale): arbeidsrecht, socialezekerheidsrecht
- Strafkamer (chambre criminelle): strafrecht
[bewerk] Referenties
- ^ ridder van Hecke, Georges, 'Notes pour servir à l'histoire du barreau de cassation, ..., Brussel, 1979