Histologische kleuring
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Onder Histologische kleuringen voor onder een lichtmicroscoop, verstaat men het kleuren van weefsels met specifieke kleurstoffen om bepaalde details of structuren beter zichtbaar te maken:
Volgende kleurmethodes worden hiertoe gebruikt:
- Haematoxyline en eosine (H&E) - paarsige kleur van zure structuren (de celkern) en roze cytoplasma.
- Periodische zuur - Schiff reactie (PAS) - Koolhydraten worden diep rood.
- Masson's trichroom - Laat steunweefsel zien
- Alcian blauw - Vaak in combinatie met andere technieken, kleurt bijv. kraakbeen en zuur slijm aan.
- Van Gieson - Kleurt bindweefsel rood, nuclei blauw en erytrocyten en cytoplasma geel.
- Reticuline kleuring - Kleurt de reticuline vezels van bindweefsel blauw/zwart.
- AZAN - Nuclei zijn fel rood gekleurd, collageen, basaal membraan en mucine zijn blauw, spier- en rode bloedcellen zijn oranje-rood gekleurd.
- Giemsa - kleurt o.a. parasieten en erytrocyten.
- Toluidine blauw - Kleurt verschillende zure componenten blauw.
- Zilver en goud methode - Gebruikt voor het kleuren van neuronen, motorische eindplaten en intercellulaire koppelingen. Kleurt het onderdeel zwart, bruin of goud.
- Chroom alum/haematoxyline - Lijkt op H&E, alleen nuclei zijn blauw en cytoplasma is rood.
- Isamine blauw/eosine - Lijkt op H&E, alleen met een intense blauwe kleur.
- Nissl en methyleen blauw methode - Kleurt het ruwe endoplasmatisch reticulum.
- Sudan zwart en osmuim - Vettige structuren worden gekleurd.
