Hendrik I van Verdun
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Hendrik I van Verdun was prinsbisschop van Luik van 1071 tot 1091.
In 1082 stelde hij de Godsvrede in, in een poging om de rust te herstellen in een periode van strijd om de investituur. De monniken van de abdij van Sint-Truiden waren het onderling oneens bij de keuze van de opvolger van hun overleden abt. De kandidaat die Hendrik voordroeg (Lanzo) werd door een deel van de Truienaars en van de kloosterlingen niet aanvaard en ze kwamen met een eigen kandidaat op de proppen (Lupo). Die laatste had de investituuur ontvangen van keizer Hendrik IV. De prinsbisschop besloot dan maar Sint-Truiden te belegeren waarbij hij de steun kreeg van Arnold I van Loon, leenman van de prinsbisschop, en van Brustem.
Uiteindelijk trokken de aanhangers van de keizerlijke kandidaat aan het korste eind en gaven ze zich, in de nacht van 7 op 8 juli 1082, over aan Arnold.
| Voorganger: Diederik van Beieren |
Prins-bisschop van Luik 1075-1091 |
Opvolger: Otbert |
