Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Hendrik I van Bourbon-Condé (La Ferté-sous-Jouarre, 1552 - Saint-Jean-d'Angély, 1588) was een zoon van Lodewijk I van Bourbon-Condé en van Eleonora van Roye. Hendrik was een neef van de latere Hendrik IV van Frankrijk en streed aan diens zijde. Hendrik wierp zich op als de leider der protestantse hugenoten en bij de Bartholomeüsnacht in 1572 kon hij slechts overleven door zijn geloof af te zweren. Hij werd in 1587 verwond in de slag bij Coutras en overleed een jaar later aan zijn verwondingen. Volgens geruchten zou hij echter zijn vergiftigd door zijn vrouw.
Hij was gehuwd met:
en was de vader van:
