Harry Bordon
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Harry Bordon (Venlo, 14 september 1921 - Amsterdam, 3 november 1980) is voornamelijk bekend als zanger, maar had tijdens zijn leven vele baantjes gehad.
Tot na de Tweede Wereldoorlog werkte Harry als bakkersknecht in Geleen. In Remsheid (Duitsland) genoot hij een muzikale opleiding, waarmee hij cabaretier werd. Hij schreef zijn eigen teksten. Hij woonde onder andere in Maastricht en Geleen en was van oorsprong bakkersleerling.
Met de Geleense Dizyband trok hij door Limburg met zijn sketches en liedjes. Hij was een snelle tekstschrijver, het bekende 'Wie sjoeën ós Limburg is zou tijdens de nachtmis in 1949 zijn ontstaan. De meeste van Bordons liedjes zijn in deze periode geschreven.
De zanger stapte over naar het Zuid-Nederlands Ontspanningsgezelschap van Emile Feyten, dat met een revue-achtig programma wekelijks uitverkochte zalen trok. Het orkest werd ondersteund door het Fonds voor Sociale Instellingen van de Staatsmijnen, erg actief in het organiseren van ontspanning voor de duizenden ondergronders en beambten.
Via Feyten, die contacten had in Amsterdam, kwam Bordon in 1951 in de hoofdstad terecht waar hij ging optreden als conferencier en zanger. Daar was toen ook Toon Hermans net aan zijn carrière begonnen en hadden revues, zoals die van Snip en Snap, veel succes.
Bordons eerste platen, Wie sjoeën en t Kapelke van begin 1954 en kort daarna Marieke en t Zuden' worden uitgebracht door de Belgische platenmaatschappij Omega, de opnames vonden waarschijnlijk plaats in de studio in Brussel. Het kro-Amusementsorkest, een 26-koppige groep onder leiding van Klaas van Beeck, verzorgde de begeleiding. De platen werden veel gedraaid bij de Limburgse regionale omroep, maar vooral in het landelijke programma Arbeidsvitaminen met het succes van Wie sjoeën ós Limburg is als gevolg.
Van de zanger zijn slechts 16 liedjes op geluidsdrager bekend. De laatste jaren van zijn leven werkte de zanger in Amsterdam.
Enkele van zijn liedjes:
- Wie sjoen os Limburg is'
- 't Kapelke
- Daar waar een zoen een muulke is
- Sjei oet!
- Marieke
- 't Zude
- Es de weareld zoe vergoan
- Do drinke wee ein elske op
[bewerk] Literatuur
- Ine Sijben en Jos Meuwissen, Wim Kuipers, Leo Hauben: 'Voorlopig zijn wij onder ons...' Over dialect, identiteit en de Limburgse publieke omroep (1945 - 2005), Roermond 2006
