Hans Krebs

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Hans Adolf Krebs (Hildesheim, 25 augustus 1900 – Oxford, 22 november 1981) was een Duits arts en biochemicus.

Hij werd geboren in Hildesheim in Duitsland als de zoon van Georg Krebs en zijn vrouw Alma. In Hildesheim ging hij ook naar school. Hij studeerde medicijnen aan de universiteit van Göttingen van 1918 tot 1923. Zijn promotie deed hij aan de universiteit van Hamburg in 1925 en daarna studeerde hij een jaar scheikunde in Berlijn. In Berlijn werd hij tot 1930 assistent van Otto Warburg bij het Kaiser Wilhelm Institut für Biologie.

Na 1930 keerde hij terug in de medische wereld, maar onder het regime van de Nazis werd dit in 1933 verboden. Hij werd uitgenodigd om naar Cambridge te komen, waar hij biochemie studeerde. In 1945 werd hij hoogleraar in de biochemie aan de universiteit van Sheffield.

Krebs' interessegebied was het metabolisme. Hij ontdekte de ureumcyclus in 1932 en de citroenzuurcyclus in 1937. Deze laatste wordt ook nog wel Krebs cyclus genoemd. In 1953 kreeg Krebs de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde. In 1961 kreeg hij de Copley Medal.

Sir Hans werd gekozen tot Honorary Fellow of Girton College aan de universiteit van Cambridge in 1979. Twee jaar later stierf hij in Oxford.

Winnaars van de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde (1951-1975)

1951: Theiler | 1952: Waksman | 1953: Krebs, Lipmann | 1954: Enders, Weller, Robbins | 1955: Theorell | 1956: Cournand, Forssmann, Richards | 1957: Bovet | 1958: Beadle, Tatum, Lederberg | 1959: Ochoa, Kornberg | 1960: Burnet, Medawar | 1961: Békésy | 1962: Crick, Watson, Wilkins | 1963: Eccles, Hodgkin, Huxley | 1964: Bloch, Lynen | 1965: Jacob, Lwoff, Monod | 1966: Rous, Huggins | 1967: Granit, Hartline, Wald | 1968: Holley, Khorana, Nirenberg | 1969: Delbrück, Hershey, Luria | 1970: Katz, Euler, Axelrod | 1971: Sutherland | 1972: Edelman, Porter | 1973: Frisch, Lorenz, Tinbergen | 1974: Claude, de Duve, Palade | 1975: Baltimore, Dulbecco, Temin