Grote Gete
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
|
|
|
|---|---|
 |
|
| Lengte | 51km |
| Van | Perwijs |
| Naar | Budingen |
| Stroomt door | Waals-Brabant, Vlaams-Brabant, |
 De Grote Gete in Tienen |
|
De Grote Gete of Tiense Gete (4002 - zie lager) is een zijrivier van de Gete.
Inhoud |
[bewerk] Loop
De Grote Gete ontspringt in de gemeente Perwijs nabij de Romeinse heerweg. Ze kruist de weg Namen-Tienen en besproeit volgende gemeenten: Geest-Gerompont, Mont Saint-André, Bomal, Jauchelette, Geldenaken, Sint-Jans-Geest, Hoegaarden, Tienen, Oplinter, Neerlinter, Drieslinter en Budingen, waar ze over korte afstand de grens vormt met Helen-Bos.
Van aan de oorsprong tot in Budingen is de Grote Gete ongeveer 51 km lang. In Budingen vloeit ze samen met de Kleine Gete om in de Demer, na een loop van 12 km, uit te monden in Halen. De verenigde Gete heeft het nummer 4.001.
[bewerk] Nummering
De provincie Vlaams-Brabant onderscheidt de bekkens op handige wijze met een systeem van vier cijfers. De Gete met nummer 4.001 begint met een 4, net als al zijn bijrivieren. Hoe hoger het getal, hoe kleiner de beek.
[bewerk] Scheepvaart
De scheepvaart op de Gete was van korte duur : in totaal 60 jaar. Op 9 december 1517 verleende de jonge keizer Karel V de toestemming om de Grote Gete tot in Tienen bevaarbaar te maken. Rond Kerstmis 1525 vertrok het eerste schip uit Tienen, terwijl op 3 maart 1526 het eerste schip aankwam. De eerste zeeman, Hendrick Deprince, kreeg hiervoor van het stadsbestuur een beloning van 38 stuivers. De nieuwe vorm van welvaart werd met lede ogen door de stad Zoutleeuw aangezien. Bovendien stak de heer van Neerlinter stokken in de wielen. Het waren echter de godsdienstoorlogen die ervoor zorgden dat de Gete verzandde[1].
Na de Vrede van Münster (1648) keerde de rust terug. Op 11 augustus 1650 gaf Filips IV aan Tienen de toestemming om de Gete opnieuw te kanaliseren. De werken vorderden snel en in november 1651 kwam de eerste boot te Tienen aan. De gebeurtenis werd op 24 november gevierd in de herberg van Joos Lenaerts, de "Koning van Spanje". De heropleving van de scheepvaart duurde niet lang. Onder het regentschap van Juan van Oostenrijk (1656) viel de scheepvaart voorgoed stil. De plaats waar de schepen aankwamen, heette al in 1544 aende werff. Vooraleer de schippers deze Werf bereikten, passeerden ze 7 sluizen die de stad moest onderhouden. Het Pakhuis bevond zich in de Paardenbrugstraat op de Vetterie[1].
| Bronnen, noten en/of referenties: |
|
