Groningen-protocol
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het Groningen-protocol is een tekst die in september 2004 werd opgesteld door Eduard Verhagen van het Academisch Ziekenhuis Groningen (tegenwoordig UMCG genoemd), waarin richtlijnen staan met criteria waarmee artsen "levensbeëindiging van pasgeborenen" kunnen uitvoeren zonder gevaar van strafververvolging wegens moord op een wilsonbekwame. Het woord euthanasie wordt bewust vermeden, omdat de Nederlandse euthanasiewetgeving alleen van toepassing is als iemand zelf om euthanasie vraagt.
Het protocol wil artsen procedures aanreiken voor een juiste besluitvorming en eventuele uitvoering. Door deze kwaliteitsbewaking hoopt het tegelijk grotere openheid te bereiken: in 2004 werd nog 40% van de jaarlijks rond 600 gevallen van levensbeëindiging van pasgeborenen in Nederland niet als zodanig gemeld door de arts - een teken van onzekerheid over de gevolgde procedures en angst voor strafvervolging. Het voorstel van Verhagen werd door het Openbaar Ministerie in Groningen goedgekeurd en in juli 2005 door de Nederlandse Vereniging voor Kindergeneeskunde verplicht gesteld.
Buiten Nederland werd het protocol voornamelijk negatief ontvangen en de indruk gewekt dat artsen, in plaats van de ouders van de pasgeborene, de "end-of-life"-beslissing nemen. Tevens zagen sommige internationele media (o.a. in de Verenigde Staten) in het protocol het bewijs dat het Nederlandse euthanasiebeleid steeds grimmiger vormen aanneemt nu ook wilsonbekwamen geëuthanaseerd worden.
[bewerk] Externe links
- Legalizing euthanasia for children in the Netherlands Document van de Pauselijke Academie voor het Leven - 3 september 2004
- Now They Want to Euthanize Children Artikel uit de Weekly Standard van 13 september 2004
- Paediatricians call for nationwide protocol for the ending of life of unbearably and incureably suffering newborns - 10 december 2004
- Groningen Protocol onzichtbaar - 27 januari 2005
- The Groningen Protocol — Euthanasia in Severely Ill Newborns - The New England Journal of Medicine, 10 maart 2005