Graaf Visartpark

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Het Graaf Visartpark is een park in de Belgische stad Brugge. Het ligt in de wijk Kristus-Koning, vlakbij de historische binnenstad.

Het ontstaan van dit stukje groen was een onvoorziene uitloper van het stedenbouwkundig project dat rond de vorige eeuwwisseling in dit stadsdeel tot stand kwam. De Bruggelingen verwachtten door de havenplannen voor Zeebrugge en door het graven van het Zeekanaal en de aanleg van de nieuwe Brugse binnenhaven een snelle expansie van hun stad. Op aandringen van Koning Leopold II werd in 1897 de Duitse planoloog Hermann-Josef Stübben aangezocht om een modern woonkwartier aan de noordrand van de stad te realiseren. Na enkele wijzigingen aan Stübbens plan werden de werkzaamheden aangevat. De vestinggrachten aan de Komvest en de buitenvestinggracht aan de Gulden-Vlieslaan werden gedempt om bebouwd te worden. In 1902 werd de aanleg van dit park goedgekeurd in het kader van de algemene opschikkingswerkzaamheden voor de wijk ten noorden van de Gulden-Vlieslaan. Het plan werd in 1904 gemaakt door stadsingenieur Salmon, naar aanwijzingen van burgemeester Visart de Bocarmé. In tegenstelling tot de zwierige aanleg van bijvoorbeeld het Koningin Astridpark of de vestingen, werd dit park volgens een strak lijnenpatroon uitgewerkt.

In 1929, vijf jaar na de dood van burgemeester Visart, werd het park omgedoopt tot Graaf Visartpark.

De jeugdjaren van het park liepen niet van een leien dakje. Heel wat bomen begaven het na korte tijd. Het terrein, dat met bagger uit de Smedenvest was opgehoogd, was nog niet geschikt om bomen te planten. Na een paar decennia was het park sterk vervallen. Het assortiment bomen, geplant op voorstel van Visart, was erg geslonken. Vele bomen werden vervangen door soorten die beter op de vochtige grond zouden gedijen. Door de dichte plantafstand werd het echter een somber, vochtig en weinig aantrekkelijk stukje groen. In 1954 volgde een grondige opschik. Heel wat bomen werden geveld om het park een zonniger aanblik te geven. De wandelpaden kregen een nieuwe beurt en kleurrijke bloemenperken werden aangelegd. In 1961 werd er een miniatuurverkeerspark aangelegd, maar door opeenvolgende veranderingen in de verkeerswetgeving raakte de infrastructuur steeds weer achterop. Van verder instandhouden werd op de duur afgezien. Sinds 1982 zijn de paadjes geïntegreerd in het wijkspeelpleintje dat er werd aangelegd.