Golfkarton
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Golfkarton is een overwegend in de verpakkingsindustrie gebruikt celstofproduct, dat licht en relatief stabiel is. Een golfkarton bestaat minstens uit 3 lagen: 2 lagen van vlak papier, de dekbaan, (meestal bruin of wit) met een s-vormig (sinus-vormig) gegolfd papier ertussen, dat op het kontaktpunt met lijm aan de buitenste lagen papier is gelijmd.
Golfkarton is zeer stijf in de richting haaks op het gegolfd papier, maar buigzaam in de richting van de golf.
Golfkarton kan ook opgebouwd zijn uit 5 lagen (met 2 golven) of zelfs 7 lagen (met 3 golven).
De golven zijn gestandaardiseerd, zo bestaan er:
- D, de goliath-golf, met een golfhoogte van ± 9 mm en ongeveer 70 golven per meter
- A, de grove golf, met een golfhoogte van ± 4½ mm en ongeveer 120 golven per meter
- C, de middel-grove golf, met een golfhoogte van ± 3½ mm en ongeveer 140 golven per meter
- B, de fijne golf, met een golfhoogte van ± 2½ mm en ongeveer 160 golven per meter
- E, met een golfhoogte van ± 1,2 mm hoog en ongeveer 300 golven per meter
- F, de microgolf, met een golfhoogte van ± 0,8 mm hoog is en ongeveer 600 golven per meter
- G en N, met een golfhoogte van ±0,5 mm en ongeveer 550 golven per meter
De meest-voorkomende combinatie van golven bij golfkarton met 5 lagen is de C/B combinatie, maar in principe is elke combinatie mogelijk.
