Gissen en missen
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Gissen en missen (Engels trial and error) is een manier om iets bij te leren of om een oplossing te vinden. De term probeerhandeling en de uitdrukking leren met vallen en opstaan drukken ongeveer hetzelfde uit.
In een nieuwe situatie, of bij een nieuw probleem, kan een mens iets proberen, en het effect bekijken. Als het effect niet het gewenste resultaat oplevert wordt iets anders geprobeerd, totdat het gewenste resultaat is bereikt.
Ook dieren passen trial and error toe.
Leerpsychologen doen naar deze technieken fundamenteel onderzoek, zoals E.L. Thorndike door middel van zijn puzzlebox.
[bewerk] Voorbeelden
Bij het ontwikkelen van medicijnen wordt traditioneel trial and error toegepast. Chemici ontwikkelen allerlei stoffen en proberen ze uit, totdat ze een wenselijk effect vinden.
Bij het ontwikkelen van hypotheses worden in de traditionele wetenschap ook elementen van trial and error gebruikt.
De evolutietheorie heeft als basis dat de natuurlijke processen werken volgens trial and error. Willekeurige mutaties en genetische variaties hebben soms wel, soms geen succes. In het eerste leeft de mutatie in nakomelingen voort, in het tweede geval stert deze uit.
In de wiskunde wordt trial and error wel gebruikt om formules op te lossen. Het is een langzamer, minder exacte methode dan algebra, maar het leidt ook tot een resultaat en is voor leken makkelijker te begrijpen. Zo kan de formule x2 + 15x - 15 = 0 worden opgelost door eerst 1 in te vullen voor x. Dat is nog niet de juiste oplossing, want het linkerlid komt dan uit op 1 en niet op nul wat de juist oplossing zou zijn. Door andere waarden dan 1 voor x in te vullen volgt een steeds betere benadering van de oplossing. Het grote nadeel is dat er slechts één oplosssing wordt gevonden, terwijl deze vierkantsvergelijking twee oplossingen kent.
Het sorteeralgoritme Bogosort is ook een vorm van trial and error, dat leidt tot een extreem inefficiente manier van sorteren.
