Giovanni Bellini
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Giovanni Bellini (Venetië, 1430 - 29 november 1516) is een Renaissance kunstschilder uit Italië.
Inhoud |
[bewerk] Biografie
Hij is geboren in Venetië. Giovanni werd opgeleid door zijn vader, Jacopo Bellini, die in een icoonachtige stijl schilderde die zijn vroege stijl beïnvloedde. Er bestonden sterke relaties tussen Bellini en Andrea Mantegna, die getrouwd was met de zus van Bellini. Onder de invloed van Mantegna kreeg zijn werk een zeker kalligrafische precisie.
Het bezoek van Antonello da Messina aan Venetië in 1475 lijkt de talenten in Giovanni te hebben losgemaakt. Zijn kleuren werden sterker en kregen meer diepte zonder dat de interactie tussen vorm en ruimte verloren ging. Het licht komt het doek overvloedig binnen.
De landschappelijke achtergronden in de werken na 1475 zijn van een zodanige kwaliteit dat Bellini wel de belangrijkste landschapsschilder van de vroege renaissance wordt genoemd. Zijn kunde om een figuur met een uitdrukking van rustige overdenking weer te geven terwijl hij volledig beweeglijk is, wordt niet door zijn tijdgenoten geëvenaard.
Hij maakte ook Piëta's.
[bewerk] Schilderstijl
Zijn werken behoren tot de Hoog-Renaissance.
[bewerk] Musea
- Detroit Institute of Arts in Michigan
- J. Paul Getty Museum in Los Angeles
- Kunsthistorisches Museum in Wenen
- Louvre in Parijs
- Metropolitan Museum of Art in New York City
- National Gallery in Londen
[bewerk] Schilderijen
- Madonna met kind
- Madonna in aanbidding voor het slapende Jezuskind, 1460
- Fortitudo, 1470
- Staande man met tulband, 1485
- Madonna met kind, circa 1480
- Kruisiging circa 1465-1470
- Bewening van het lichaam van Christus
- Jongedame die zich opmaakt, 1515
