Giovanni Andrea Alciato
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Giovanni Andrea Alciato (Alzata Brianza, 12 januari 1492 - Pavia, 12 januari 1550) was Italiaans rechtsgeleerde en humanist. Hij studeerde en doceerde aan diverse Europese universiteiten en schreef in zijn vrije tijd boeken, gedichten en epigrammen. In 1531 verschenen 104 van deze epigrammen gebundeld en geïllustreerd als Liber Emblematum (boek van emblemen), het eerste in zijn soort.
[bewerk] Biografie
Alciato studeerde klassieke filologie en rechten aan de universiteiten van Pavia en Bologne. In 1514 behaalde hij in Ferrara een doctoraat. Van 1514 to 1517 werkte hij als jurist in Milaan. Van 1519 tot 1521 was hij professor Rechten in Avignon. Tussen 1522 en 1527 leefde hij in Milaan, een stad die achtereenvolgens van Franse en Spaanse troepen werd bezet en door de pest werd geteisterd. Alciato hield zich bezig met historische en humanistische studies. Zo vertaalde hij Griekse auteurs, en begon hij zijn Epigrammen, die hij later in zijn beroemde Emblemata verwerkte. In 1529 werd hij naar Bourges uitgenodigd door de Franse koning Frans I, waar hij tot 1533 aan de universiteit doceerde. In 1530 worden zijn werken De verborum significatione en de Commentarii ad rescripta principum in Lyon uitgegeven. Na zijn terugkeer naar Italië leefde hij in Milaan, Pavia, Bologne en uiteindelijk in Ferrara aan het hof van Hertog Ercole d'Este. In 1546 keerde hij naar Pavia terug, waar hij tot aan 1550 aan de universiteit doceerde.
[bewerk] Zie ook
[bewerk] Externe links
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Andrea Alciati op Wikimedia Commons.
|
