Gerard van Rooy
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Gerard van Rooy (Maartensdijk, 20 maart 1938 - 20 oktober 2006) was een Nederlands graficus.
Van Rooy was zijn leven lang woonachtig in Utrecht en maakte voornamelijk etsen. Van Rooy was grotendeels autodidact, en wordt in Nederland en daar buiten geroemd vanwege zijn kennis van de ets- en druktechniek. Hij werkte alleen in zwart-wit.
De sleutelwoorden in zijn werk zijn 'schoonheid' en 'techniek'. Van Rooy werkte figuratief, maar bereikte daarmee vaak een bijna abstract resultaat. Hij maakte een grote serie van stille, poëtische beelden van eenvoudige onderwerpen: een bolletje touw, een doosje, een schelp, een paar veren. De laatste jaren werden zijn werken verhalender en was er, bijvoorbeeld, ook plaats voor oud kinderspeelgoed.
Van Rooy maakte in de jaren zestig en zeventig deel uit van het Grafisch gezelschap De Luis. In de jaren negentig was er een keramische samenwerking met Gert de Rijk, Anco van der Haar en Henk van der Haar in Z4.
Uit Van Rooys eerste huwelijk kreeg hij twee dochters. Met zijn tweede vrouw leefde hij samen tot aan zijn dood.
Begin november 2007 verscheen er een monografie over Van Rooy, met daarin een oeuvrecatalogus. Het Centraal Museum organiseerde hierbij een overzichtsexpositie.
