Gerard Soeteman

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Gerard Soeteman (Amsterdam, 1936) is een Nederlands scenarioschrijver. Hij debuteerde in 1967 met de televisieserie Floris. Soeteman heeft scenario's geschreven voor televisiedrama's, speelfilms en strips. Hij is vooral bekend geworden door zijn samenwerking met Paul Verhoeven. De geruchtmakende films die hij voor Verhoeven schreef, noemde hij bij verschillende gelegenheden kroketten met ingebouwde palinghaken^[1].

[bewerk] Film en televisie

Soeteman werkte als vertaler Frans op de drama-afdeling van de NTS, toen hij in 1967 van directeur Carel Enkelaar de opdracht kreeg met een voorstel voor een historische jeugdserie te komen. Hij schreef toen een scenario voor een serie over een ridder en een fakir, Floris en de Fakir genaamd. De serie zou bekend worden onder de naam Floris (1969).

Niet lang daarna schreef hij voor Paul Verhoeven scenario's voor achtereenvolgens de films Wat Zien Ik!? (1971), Turks Fruit (1973), Keetje Tippel (1975), Soldaat van Oranje (1977), Spetters (1980), De vierde man (1983), Flesh & Blood (1985). Hij werkt met Verhoeven aan de speelfilm Zwartboek (2006). Voor Fons Rademakers schreef hij Max Havelaar (1976) en Mijn vriend (1979). De eerste en enige speelfilm die hij ooit regisseerde was De Bunker (1992), over de ontsnapping in 1943 van verzetsstrijder Gerrit Kleinveld uit kamp Amersfoort.

Soeteman schreef tevens het scenario voor de speelfilm Floris (2004) onder regie van Jean van de Velde.

[bewerk] Strips

Gerrit Stapel maakte 15 strips op basis van de televisieserie Floris, die o.a. in De Telegraaf verschenen. Ze werden ook in vijf albums opgenomen: Floris (1974), Het rode meel (1983), De nachtruiter (1985), Pelgrims voor de madonna (1986) en Het goud van de alchemist (1987). Hoewel de dialogen door Stapel zijn geschreven, werd Soeteman als scenarist genoemd.

Voor het weekblad Eppo schreef Soeteman de scenario's van vijf verhalen van de serie Steven Severijn: De jacht van de E-5 (1978), De dochter van de grootvorst (1979-1980), Rozen voor Mata Hari (1980-1981), De cirkel der gerechtigheid (1981) en Cowboys en maffia (1982). Het eerste verhaal is als regulier album verschenen (1982), de overige verhalen alleen als bibliofiele uitgaven in zwart