George Porter
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
George Porter (Stainforth (Yorkshire), 6 december 1920 - Canterbury, 31 augustus 2002) was een Brits chemicus. In 1967 ontving hij samen met Manfred Eigen en Ronald Norrish de Nobelprijs voor de Scheikunde voor hun onderzoek naar zeer snelle chemische reacties onder invloed van korte energiepulsen.
Porter werd in Stainforth, Yorkshire, geboren en behaalde zijn eerste graad in de scheikunde aan de Universiteit van Leeds. Na de Tweede Wereldoorlog ging hij onderzoek doen bij Ronald Norrish aan de Universiteit van Cambridge. In 1978 kreeg hij de Rumford Medal, in 1992 de Copley Medal.
[bewerk] The Royal Institution Christmas Lectures
Porter mocht twee keer een serie spreekbeurten houden voor The Royal Institution Christmas Lectures, nog altijd jaarlijks in Londen gehouden door de Royal Institution of Great Britain. In 1969 sprak hij over "Time Machines" en in 1976 noemde hij zijn serie "The Natural History of a Sunbeam".
| Winnaars van de Nobelprijs voor de Scheikunde (1951-1975) |
|
1951: McMillan, Seaborg | 1952: Martin, Synge | 1953: Staudinger | 1954: Pauling | 1955: Vigneaud | 1956: Hinshelwood, Semyonov | 1957: Todd | 1958: Sanger | 1959: Heyrovský | 1960: Libby | 1961: Calvin | 1962: Perutz, Kendrew | 1963: Ziegler, Natta | 1964: Hodgkin | 1965: Woodward | 1966: Mulliken | 1967: Eigen, Norrish, Porter | 1968: Onsager | 1969: Barton, Hassel | 1970: Leloir | 1971: Herzberg | 1972: Anfinsen, Moore, Stein | 1973: E.O.Fischer, Wilkinson | 1974: Flory | 1975: Cornforth, Prelog Volledig overzicht | (1901-1925) | (1926-1950) | (1951-1975) | (1976-2000) | (2001-2025) |
