George Harinck

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

George Harinck (Rotterdam, 15 mei 1958) is een Nederlandse historicus die werkzaam is op het terrein van de protestantse kerkgeschiedenis. Hij is lid van de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt. Via zijn moederszijde heeft hij Schotse wortels (zijn Engelse voornaam heeft hij daaraan te danken).

[bewerk] Levensloop

Harinck volgde het atheneum-a aan de Gereformeerde Scholengemeenschap in Rotterdam. Van 1976 tot 1984 studeerde hij geschiedenis aan de Universiteit Leiden. Als bijvak deed hij museologie, Nederlands en wijsbegeerte. In 1993 promoveerde hij aan de Vrije Universiteit Amsterdam. In 1994 behaalde hij het diploma uitgeverij van de vakopleiding boekenbranche.

Harinck is directeur van het Historisch Documentatiecentrum voor het Nederlands Protestantisme (1800-heden) (HDC) van de Vrije Universiteit Amsterdam en directeur van het Archief- en Documentatiecentrum (ADC) van de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt. Ook treedt hij op als voorzitter van het Suid-Afrikaanse Instituut in Amsterdam.

Sinds 2003 is hij bijzonder hoogleraar geschiedenis aan de Theologische Universiteit Kampen (Broederweg) en heeft als taak promovendi te begeleiden die over de geschiedenis van de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) willen schrijven. Op 1 maart 2007 werd Harinck benoemd tot hoogleraar collectievorming en geschiedenis van het neocalvinisme in de faculteiten Godgeleerdheid en Letteren aan de Vrije Universiteit te Amsterdam.

Harinck heeft veel wetenschappelijke publicaties op zijn naam staan. Ook redigeert hij diverse bundels en organiseert hij congressen. In 2001 redigeerde hij met Roel Kuiper en Peter Bak de bundel De Antirevolutionaire Partij, 1829-1980, in 2003 redigeerde hij met Michiel Niemeijer het liber amicorum voor het oud-kamerlid Gert Schutte Altijd de moeite waard en in november 2005 kwam de Christelijke Encyclopedie (3e druk) uit, waarvan Harinck de eindredacteur was en waar Bart Jan Spruyt ook aan heeft meegewerkt.

Harinck was vanaf de oprichting in 1989 betrokken bij de Vereniging van Christen-Historici (VCH) en was daarvan zelfs jarenlang voorzitter.

Begin 2008 kwam hij in het nieuws vanwege allerlei uitlatingen die hij had gedaan in een vraaggesprek met het Nederlands Dagblad.^[1] Hij had daarin onder meer gezegd dat hij geen bezwaar had tegen homoseksuele relaties, tegen de openstelling van kerkelijke ambten voor vrouwen en tegen het bijwonen van de rooms-katholieke mis door protestanten. Ook had hij zijn sympathie voor de rooms-katholieke Kerk uitgesproken en een in bepaalde mate van zijn kerkgenootschap afwijkende visie op het verzoeningswerk van Jezus Christus gegeven.

In een behoudend deel van de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt waren zijn opmerkingen niet goed gevallen en werd er vanwege zijn "openlijke ongereformeerde visies" via een website op het internet een actie tegen hem gestart.^[2] De Theologische Universiteit Kampen (Broederweg) is bezig met een onderzoek naar zijn opvattingen.^[3]

[bewerk] Werken

De Reformatie. Weekblad tot ontwikkeling van het gereformeerde leven, 1920-1940, 1993, dissertatie
Tussen Barmen en Amsterdam. Rede uitgesproken op vrijdag 6 juni 2003 in de Burgwalkerk te Kampen bij de aanvaarding van het ambt van bijzonder hoogleraar namens het Archief- en Documentatiecentrum in de geschiedenis van de Gereformeerde Kerken in de context van het Nederlands protestantisme aan de Theologische Universiteit van de Gereformeerde Kerken in Nederland, 2003, Amstelveen