Geleider
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Een geleider in de elektriciteitsleer is een materiaal of voorwerp dat elektrische stroom doorlaat en een lage weerstand vertoont, die voor praktische doeleinden verwaarloosbaar is. Alle metalen zijn geleiders. Een goede geleider heeft dus tot maximum 3 elektronen op zijn valentieschil. De afstand van de kern tot de buitenste schil is t.o.v. isolators groot. Dit maakt het gemakkelijk om de elektronen vrij te maken (door de geleider op te warmen b.v.) zodat ze aan de geleiding kunnen deelnemen.
Gezien de meeste metalen een PTC hebben zal de weerstand evenredig zijn met de temperatuur in een bepaald bereik. Dit komt omdat de atomen, in onze vaste stof, niet deelnemen aan de geleiding. Ze blijven op hun plaats staan en veroorzaken een trilling. Deze trilling heeft een negatief gevolg op de bewegelijkheid van de elektronen. Zo dus verhoogt de weerstand bij stijgende temperatuur.
Wanneer de weerstand van een stof nul is, spreekt men van een supergeleider.
Sommige stoffen worden halfgeleider genoemd, omdat hun geleidingsvermogen niet groot is en deze geleiding door een speciale bewerking tot stand is gekomen.
