Fysiotherapeut
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Een fysiotherapeut, kinesitherapeut, ook soms kinesist genoemd, laat patiënten met verschillende lichamelijke klachten oefeningen doen die onder de noemer fysiotherapie / kinesitherapie vallen.
De fysiotherapeut/kinesitherapeut begint met een vraaggesprek met de patiënt (anamnese). Op basis van de verkregen informatie gaat de kinesitherapeut over tot een kinesitherapeutisch onderzoek, stelt een behandelplan op en bespreekt dat met de patiënt met als doel het beter gebruikmaken van het lichaam, bijvoorbeeld door gewrichten beweeglijker te maken, en pijn te verminderen.
Fysiotherapeuten zijn onder andere werkzaam in een bewegingshuis, revalidatiecentrum, verpleeghuis, ziekenhuis maar ook in particulier praktijken, sportverenigingen en het buitengewoon onderwijs (Vlaanderen) en speciaal onderwijs (Nederland).
Het beroep van kinesitherapeut/fysiotherapeut is wettelijk beschermd.
- Zo zijn Belgische kinesitherapeuten ingeschreven bij het Riziv.
- Nederlandse fysiotherapeuten zijn ingeschreven in het BIG-register
Inhoud |
[bewerk] Opleiding
De Nederlandse HBO-opleiding tot fysiotherapeut/kinesitherapeut wordt door veel hogescholen aangeboden. Daarnaast wordt in Nederland aan de Universiteit Utrecht de opleiding "Fysiotherapiewetenschap" aangeboden voor afgestudeerde fysiotherapeuten en oefentherapeuten. Bij deze opleiding staat het leren opzetten, uitvoeren en implementeren van wetenschappelijk onderzoek op het gebied van fysiotherapie centraal.
In Vlaanderen wordt de opleiding "Master in de revalidatiewetenschappen en kinesitherapie" aangeboden aan de universiteiten van Gent, Leuven en Brussel. Behalve het toepassen van behandelingen leren de studenten er ook op wetenschappelijke grond behandelingstechnieken en -methoden onderzoeken, beoordelen, vergelijken.
Daarnaast zijn er nog vier hogescholen die ook een "Master in de kinesitherapie" aanbieden.
[bewerk] Specialisaties
Binnen het domein van de kinesitherapie zijn er verschillende specialisaties. De belangrijkste sommen we even op: - Musculoskeletale revalidatie: revalidatie van klachten betreffende spieren (musculo) en botten en gewrichten, zowel van de wervelkolom als van de perifere gewrichten (skeletale). Soms wordt binnen deze specialisatie nog onderscheid gemaakt tussen een manueel therapeut en een sportkinesitherapeut. In Nederland is er een verschil tussen een fysiotherapeut en een manueel therapeut. In België worden deze specialisaties officieel niet apart erkend, al is er in de praktijk wel verschil tussen de specialisaties
- Neurologische revalidatie: revalidatie van personen met een neurologische aandoening zoals Parkinson, Cerebrovasculair accident (CVA, hersenbloeding of herseninfarct), Multiple sclerose, ...
- Cardiale revalidatie: revalidatie van personen met een bepaalde hartaandoening
- Pulmonaire revalidatie: revalidatie van personen met een bepaalde aandoening van het ademhalingsapparaat
- Pediatrische revalidatie: revalidatie van kinderen en adolescenten, vaak met aangeboren pathologieën zoals CP (cerebral palsy), spina bifida, mucovicidose, ...
- Psychomotorische revalidatie: revalidatie van personen met psychiatrische aandoeningen evenals van kinderen en jongeren met bepaalde problemen van de motoriek.
[bewerk] Evolutie in de kinesitherapie
Kinesitherapie is uitgegroeid tot een specialisme op zich. De laatste 20 jaar is er in het domein van de kinesitherapie een enorme toename van wetenschappelijke studies, die onder andere het effect van bepaalde behandelingstechnieken of oefeningen nagaan. Niet verwonderlijk dus, dat gelijktijdig hiermee een enorme evolutie is begonnen binnen de kinesitherapie. De tijd dat de kinesitherapeut enkel warmte, elektrotherapie, ultrasone en massage toepaste is gelukkig verleden tijd. Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat deze behandelingen weinig effectief zijn bij de meeste aandoeningen. Er kan hooguit een tijdelijk pijnstillend effect mee bekomen worden. De moderne kinesitherapeut gaat in zijn klinisch onderzoek op zoek naar het onderliggende probleem dat de symptomen (meestal pijn) veroorzaakt, en tracht dit causaal te behandelen (oorzaak van de pijn wegnemen).
De laatste jaren wordt binnen de kinesitherapie meer en meer aandacht besteed aan het bio-psycho-sociale model. Dit is vooral belangrijk bij patiënten met chronische pijnklachten, aangezien de psychosociale factoren belangrijker worden naarmate de klachten chronisch worden. Voor chronische pijnpatiënten (rugpijn, fibromyalgie, ... ) zijn er momenteel pijncentra opgericht, waar de patiënten door een multidisciplinair team behandeld wordt. Een kinesitherapeut maakt deel uit van dit team.
