Fysiocratisme
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het fysiocratisme is een economische en filosofische leer die uitgaat van het principe dat de rijkdom van een natie haar oorsprong vindt in de natuur en landbouw. De aanhangers van het fysiocratisme noemt men fysiocraten, die leefden in Frankrijk in de 18e eeuw.
Inhoud |
[bewerk] Gedachtegoed
Aanhangers van het fysiocratisme waren verenigd rondom François Quesnay. Zij gaan uit van een zogenaamde ordre naturel (natuurlijke orde) en droit naturel (natuurrecht). De fysiocraten zijn theïsten, en werden soms ook wel verweten een sekte te zijn.
[bewerk] Ordre naturel
De natuurlijke orde bij de fysiocraten is door God vastgelegd. In die structuur van God is er plaats voor universele rechten, onveranderlijk wat de bestaande orde momenteel is. De taak van de filosoof zou dan zijn deze wetmatigheden te onderzoeken en te onderbouwen, die van de wetgever is slechts om deze te codificeren. Hier kan dus geen sprake zijn van positief recht. De fysiocraten waren er van overtuigd dat de wetgever een koning moest zijn. Het handelen van de volksvertegenwoordiging is onderhevig aan willekeur, de koning daarentegen heeft juist belang bij een grote opbrengst van het gebied onder zijn controle. Omdat de Waarheid komt van God, kan er niets mis zijn met het gezag van slechts één persoon, zo menen de fysiocraten.
[bewerk] Economische beginselen
De welvaart van een land hangt volgens de fysiocraten af van een bloeiende landbouw. Het kapitaal bestaat uit drie onderdelen, de Avances foncières oftewel investeringen gemaakt door een (eerdere) landeigenaar, de Avances primitives, het vaste kapitaal, en de Avances annuelles oftewel het vlottende kapitaal. De Reprises du cultivateur is de winst die gemaakt wordt nadat het vlottende kapitaal in een periode wordt opgemaakt, samen met een gedeelte van het vaste kapitaal. In het vlottende kapitaal zit ook het loon van de landwerker. Het kapitaal bestaat bij de fysiocraten dus niet uit geld, per se, maar kan dat wel als vorm aannemen. Dit in tegenstelling tot het mercantilisme, waar men in de veronderstelling was dat rijkdom moet gezocht worden in de totale hoeveelheid van goud en zilver dat een land bezit.
De bijdrage van de handel en nijverheid werd door de fysiocraten onderschat, die was zelfs 'improductief'.
[bewerk] Lijst van fysiocraten
- Nicolas Baudeau
- Richard Cantillon
- François Quesnay
- Pierre Samuel DuPont de Nemours
- Victor de Riqueti, Markies van Mirabeau
- Honoré Gabriel de Riqueti, Graaf van Mirabeau
- Mercier de la Rivière
- Anne Robert Jacques Turgot
[bewerk] Zie ook
| Bronnen, noten en/of referenties: |
|
