Fritz Pfeffer
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Fritz Pfeffer (Gießen, 30 april 1889 - Neuengamme, 20 december 1944) was een Duitse tandarts en slachtoffer van het nationaalsocialisme. Hij was van Joodse komaf.
[bewerk] Levensloop
Voor de oorlog had hij een tandartspraktijk in Berlijn. Hij was getrouwd maar in 1933 eindigde zijn huwelijk in een scheiding. Na de machtsovername door de nazi's in 1933 kreeg de Joodse Pfeffer het steeds moeilijker en zag hij op gegeven moment zich genoodzaakt op illegale wijze zijn tandartspraktijk voort te zetten.
Hij had een nieuwe geliefde gevonden - de niet-Joodse Charlotte Kaletta - maar mocht vanwege de nazi-Duitse rassenwetten niet met haar trouwen. Na de Reichskristallnacht van 1938 besloot hij met zijn vriendin naar Nederland te vluchten. Begin 1939 ontmoette hij bij de familie Frank Miep Gies, medewerkster in de zaak van Otto Frank, van wie hij later de tandarts werd en die hem tijdens de oorlog zou helpen onderduiken.
In 1940 werd Nederland door Duitsland bezet. Naarmate de Duitse bezetting van Nederland vorderde en Joden steeds meer te maken kregen met vervolging, besloot Pfeffer onder te duiken en benaderde daarvoor Miep Gies. Deze zorgde ervoor dat hij bij de familie Frank in het 'Achterhuis' aan de Prinsengracht 263 kon komen. Van 16 november 1942 tot 4 augustus 1944 verbleef hij aldaar, samen met zeven andere Joden. Na de ontdekking van het onderduikadres werd hij met de anderen overgebracht naar Kamp Westerbork en van daaruit in september 1944 naar het concentratiekamp Auschwitz en vervolgens naar het concentratiekamp Neuengamme, alwaar hij eind 1944 op 55-jarige leeftijd kwam te overlijden.
Fritz Pfeffer was bij de familie Frank niet erg populair. Anne zelf noemt hem in haar dagboek "de zondebok van het achterhuis". Miep Gies daarentegen was zeer met hem ingenomen en vond hem een knappe en innemende verschijning.
[bewerk] Literatuur
- De kamergenoot van Anne Frank, Nanda van der Zee, 1990, 104 p., Lakeman - Amsterdam, ISBN 90-73299-06-3
