Friese mythologie
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De Friese mythologie (Fries: Fryske mytology) beschrijft de verhalen die vroeger bij de Friezen verteld werden. Dit zijn met name de verhalen van de voorchristelijke Germanen over de oorsprong en de geschiedenis van goden, de wereld en de mens.
Inhoud |
[bewerk] Verhalen
Omstreeks 1845 werd door de Friese beweging een begin gemaakt met het verzamelen van Friese sprookjes, sagen en verhaaltjes. De broers Joast en Eeltsje Halbertsma alsmede Waling Dykstra hebben hiernaar veel onderzoek gedaan en hierover gepubliceerd.
[bewerk] Geloof
Over het geloof waar deze verhalen mogelijk een oorsprong in hadden is enkel summiere informatie beschikbaar. Eigenlijk is alleen bekend dat in het Friese heidendom de goden werden vereerd in bossen en dat sommige bossen als heilig werden beschouwd. Verder vereerden de Friezen hun doden, brachten offers aan de goden, zongen toverliedjes en verrichten allerlei rituele handelingen op stenen. Ook werden zuiveringen verricht met vuur. Evenals hun buurvolk de Saksen, brachten de Friezen mensenoffers. Omstreeks 785 werd door Karel de Grote een strenge wet van kracht waarbij crematie van lijken werd verboden, evenals het brengen van mensenoffers en het vereren van bronnen, bomen en bossen.
[bewerk] Het christelijk geloof
Het heidendom was de norm in de Friese wereld tot in de 8e eeuw. Toen veroverden de Franken het Friese Rijk en kreeg het christendom er toegang. Het waren echter niet alleen de Franken die het christelijk geloof preekten. De Friezen zijn vooral beïnvloed door de Angelsaksische missionarissen die onder bescherming van de Franken naar hen toe kwamen.
[bewerk] Literatuur
- S.J. van der Molen, Ta in "Fryske Mythology", in De Vrije Fries, deel 53 (1973).
