Fridolin Anderwert

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Fridolin Anderwert

(Josef) Fridolin Andewert (Frauenfeld, 19 september 1828 - Bern, 25 december 1880), was een Zwitsers politicus.

Fridolin Anderwert studeerde geschiedenis en filosofie, daarna rechten in Lausanne, Heidelberg en Berlijn. Na 1851 was hij werkzaam als advocaat in Frauenenfeld, in 1853 werd hij districtsrechter (tot 1856).

Andewert werd in 1861 voor de Radicalen Partij (voorganger van de huidige Vrijzinnige-Democratische Partij in de Grote Raad van het kanton Thurgau gekozen. In 1863 werd hij in de Nationale Raad (federaal parlement) gekozen. Hij werkte mee aan de grondwetsherziening van Thurgau. In 1869 was hij president van de Grote Raad van Thurgau en in hetzelfde jaar werd hij in de Regeringsraad van het kanton gekozen. Als lid van de Regeringsraad (1869-1874) beheerde hij departement van Onderwijs en van 1870 tot 1871, van 1872 tot 1873 en van 1874 tot 1875 was hij voorzitter van de Regeringsraad.

Als lid van de Nationale Raad behoorde hij tot de uiterst linkse en radicale fractie en was hij groot voorstander van een nieuwe, centralistische grondwet voor Zwitserland. In 1870 werd Zwitserland door de grondwetsherziening inderdaad centralististischer, maar in 1874, tijdens een tweede grondwetsherziening werd het federalisme omarmd, dit tot ongenoegen van Anderwert. In 1870/1871 was hij voorzitter van de Nationale Raad.

Tijdens de Kulturkampf nam Anderwert (van huis uit rooms-katholiek) een anti-Roomse houding aan en streed hij voor staatssuprematie boven kerkelijke suprematie. In 1871 werd hij lid van het Centraal Comité van Zwitserse Vereninging van Vrijzinnige Katholieken, die het dogma van de pauselijke onfeilbaarheid verwierpen. Uit deze vereniging ontstond enige jaren later de Christkatholische Kirche (Oud-Katholieke Kerk van Zwitserland), waar Anderwert lid van werd.

In 1874 werd Andewert bondsrechter.

Fridolin Anderwert werd op 10 december 1875 in de Bondsraad gekozen. Hij bleef in de Bondsraad tot zijn dood op 25 december 1880. Tijdens zijn lidmaatschap van de Bondsraad beheerde Anderwert het Departement van Justitie en Politie.

Als minister van Justitie legde hij de grondslag voor het Zwitserse Obligatierecht. Als Bondsraad was hij overigens een stuk minder radicaal dan voorheen.

Fridolin Anderwert was in 1880 vicepresident. In december 1880 werd hij tot bondspresident gekozen voor het jaar 1881. Onmiddellijk na het bekendmaken van zijn verkiezing begon de pers een heftige campagne tegen zijn persoon. Zijn eetgewoonten en zijn vrijgezellenleven werden onder de loep genomen. De campagne was bijzonder heftig en leidde ertoe dat Anderwert na een aanhoudende depressie in een vlaag van verstandsverbijstering op eerste Kerstdag 1880 zelfmoord pleegde.