Frans referendum Europese Grondwet
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
 Zie Referendum over het Verdrag tot vaststelling van een Grondwet voor Europa voor het hoofdartikel over dit onderwerp. |
In Frankrijk werd op zondag 29 mei 2005 een referendum gehouden over het voorstel voor het Verdrag tot vaststelling van een Grondwet voor Europa.
Bij een bijzonder hoge opkomst van 70 % stemde 54,9 % van de Franse burgers tegen het verdrag.
In tegenstelling tot het Nederlands referendum was het referendum in Frankrijk beslissend. (In Nederland was het referendum officieel raadgevend, maar vanwege de hoge opkomst en het hoge percentage tegen, besloot het kabinet het wetsvoorstel in te trekken.) In peilingen gaven de Fransen al aan tegen te zullen stemmen. In een opiniepeiling van een week voor het grondwetsreferendum was ongeveer 52% tegen. Bij de op zaterdag 21 mei bekendgemaakte peiling ging het om het zesde achtereenvolgende onderzoek met een meerderheid tegen. Hoewel het aantal nee-stemmers wel daalde met twee procentpunt, vergeleken met de peiling van een week geleden, steeg het aantal stemmers dat "zeker" van zijn keus is.
Wat ook opviel aan zaken rond het referendum in Frankrijk (weer in tegenstelling tot in Nederland), was dat er in Frankrijk veel meer informatie beschikbaar was (in de boeken top 10 staan allemaal boeken die ingaan op het Verdrag tot vaststelling van een Grondwet voor Europa). Bovendien vonden de discussies veel inhoudelijker plaats dan in Nederland.
De tegenstanders vierden uitbundig feest. De rechtse nationalist Jean-Marie Le Pen was opgetogen met de uitslag en voorspelde dat Nederland woensdag ook 'nee' zal stemmen, wat ook gebeurde. De EU-leiders geven echter allemaal aan dat het ratificatieproces in de overige landen gewoon door zal moeten gaan, omdat ook de inwoners van deze landen het recht moeten hebben zich uit te spreken over het verdrag.
Hoewel Le Pen president Jacques Chirac opriep af te treden na deze nederlaag, deed Chirac dat niet, maar stuurde zijn toch al niet populaire eerste minister Jean-Pierre Raffarin weg. De president had persoonlijk herhaaldelijk opgeroepen om 'Oui' te stemmen en had ook zelf de beslissing genomen om een bindend referendum te houden.
In België koos de regering eieren voor zijn geld en loodste zonder moeite het wetsvoorstel tot ratificatie van het verdrag door het parlement. (Hoewel het Vlaams en Waals parlement nog moeten besluiten, worden daar ook geen problemen verwacht.) In Frankrijk en Nederland had de regering dit ook kunnen doen, maar werd besloten tot een referendum.
[bewerk] Externe link
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
