Francesco Moser
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Francesco Moser (Palù di Giovo, Trente, 19 juni 1951) is een Italiaans voormalig wielrenner. Hij was de jongste van drie broers. Zij oudere broer Aldo reed in de Giro d'Italia van 1971 nog een dag in de roze trui. Francesco zelf won één grote ronde en drie van de vijf grote wielerklassiekers. Op de rangschikking der beste renners aller tijden van Daniel Marszałek is Francesco Moser vijfde (2004).
Moser was een imposante renner, maar door zijn grootte was hij geen groot klimmer. Zijn profcarrière duurde van 1973 tot 1987.
[bewerk] Erelijst
- Baby Giro (1971)
- Gent-Wevelgem (1979)
- Milaan-San Remo (1984)
- Milaan-Turijn (1983)
- Parijs-Roubaix (1978, 1979, 1980)
- Parijs-Tours (1974)
- Ronde van Catalonië (1978)
- Ronde van Lombardije (1975, 1978)
- Ronde van Italië (1984; tweede in 1977, 1979, 1985)
- Route du Sud (1982)
- Wereldkampioenschap wielrennen (1977; tweede in 1978)
Hij verbrak ook het werelduurrecord in 1984 in Mexico-stad door 50,808 en 51,151 kilometer te rijden. Hij was de eerste persoon die meer dan vijftig kilometer reed. Zijn record hield tot 1993 stand, toen Graeme Obree en later Chris Boardman hem verbeterden. Hij had een meer geavanceerde fiets dan die waarmee Eddy Merckx in 1972 het record vestigde, waardoor de Internationale Wielerunie hem in 2000 met terugwerkende kracht zijn record ontnam. In 1978 werd Moser in de finale van het wereldkampioenschap op de Nürburgring nipt verslagen door Gerrie Knetemann.
In de Ronde van Italië won hij tevens vier maal het puntenklassement (1976, 1977, 1978 en 1982).
[bewerk] Trivia
De naam "Moser" betekent appelmoes. In de wielerwereld staat "moes in de benen" bekend als slecht fietsen. Hierover werd bij Moser vaak gegrapt.
| Voorganger: Freddy Maertens |
Wereldkampioen wielrennen 1977  |
Opvolger: Gerrie Knetemann |
