Fochteloërveen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Het Fochteloërveen (soms: Fochtelooërveen) is een 2500 ha groot natuurgebied op de grens van de Nederlandse provincies Friesland en Drenthe. Het is een van de weinige, bewaard gebleven, hoogveengebieden in Nederland. Het gebied is een restant van het uitgestrekte Drents-Friese hoogveengebied, dat sedert 1660 grotendeels is afgegraven. Het gebied is eigendom van de Vereniging Natuurmonumenten en wordt samen met Staatsbosbeheer beheerd.

Rondom het eigenlijke veen komt een randzone die ingericht wordt als natuurterrein. Het doel hiervan is ook om als buffer te fungeren tussen de omringende landbouwgronden en het veen. Het gebied is beperkt toegankelijk. Er loopt een fietspad over een zandrug door het gebied en er zijn enkele voetpaden.

Inhoud

1 Ecologische ontwikkelingen
- 1.1 Flora
- 1.2 Fauna
2 Bronnen, noten en/of referenties

[bewerk] Ecologische ontwikkelingen

Het Fochteloërveen is onderdeel van de Ecologische hoofdstructuur en om het veen te behouden is het gebied vernat door aanleg van damwanden, het dempen van sloten en het plaatsen van stuwen. Hierdoor is de groei van het hoogveen weer mogelijk.

Onderzoek in 2004 heeft uitgewezen dat de vernatting goed is geweest voor de plantengroei. Het, in Nederland uiterst zeldzame, bruin veenmos is terug. Het pijpenstrootje, een bruingele, grasachtige plant die de overhand kreeg toen het veen uitdroogde, krijgt steeds minder ruimte. Hiervoor in de plaats komen nu het eenjarig wollegras en de lavendelheide.

[bewerk] Flora

De veenmossen, bouwstenen van het veen, komen langzaam terug. Hiertoe behoren het waterveenmos, het hoogveenveenmos en het rood veenmos.
Ook andere bedreigde planten zoals klokjesgentiaan en dwergvlas worden talrijker.

[bewerk] Fauna

Een vlinder als het veenhooibeestje heeft hier weer een van zijn laatste grote populaties.
In het Fochteloërveen heeft in 2001 voor het eerst in 250 jaar een succesvol broedgeval van de Europese kraanvogel (Grus grus) plaatsgevonden. Dit heeft in in de jaren daarna een vervolg gekregen.
In sommige jaren overzomert een Slangenarend in het gebied.
In 2004 werd de bosruiter weer gesignaleerd. Door het verhogen van de grondwaterstand en werkzaamheden waren er blubbervelden en platgereden modder ontstaan die voor een bosruiter aantrekkelijk zijn.
In het Fochteloērveen leven tientallen paapjes en daardoor is dit gebied misschien wel het beste natuurgebied om deze soort tegen te komen.
De ringslang, de adder en de gladde slang zijn vaste bewoners van het Fochtloërveen.
In het voorjaar van 2008 doet een groep van zo'n dertig roodpootvalken zich tegoed aan de vele witsnuitlibellen in het Fochteloërveen.^[1]