Flodder (kwelgeest)
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De Flodder (ook wel Flodderduivel) is een kwelgeest uit de West-Brabantse folklore. Het wezen is verwant aan de Kludde uit Vlaanderen, de Ossaart uit Zeeland en de Stoep uit Gelderland. Het houdt zich op in sloten, plassen en langs dijken. Het loert vanuit het water langs de kant op nachtelijke wandelaars, bespringt hun op de rug en laat zich vervolgens als een loodzware last meedragen. Zodra het slachtoffer de bewoonde wereld bereikt, verdwijnt de demon plots weer. De naam dankt het aan het geluid wat het voortbrengt wanneer het uit het water verschijnt.
[bewerk] Uiterlijk
Het houdt het midden tussen een geest en een beest. Niet stoffelijk, maar wel zichtbaar. De Flodder is dus onaantastbaar, maar weegt wel gigantisch zwaar op de rug van het slachtoffer. In sommige Brabantse sagen verschijnt de plaaggeest als een grote, zwarte hond.
