Flebectomie volgens Müller
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
 |
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht. Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts |
(Ambulante) Flebectomie volgens Müller is een methode om spataders chirurgisch te behandelen, zonder grote littekens achter te laten. De methode is bedacht door de Zwitserse dermatoloog Robert Müller in 1956 [1], en wordt vooral door dermatologen uitgevoerd.
[bewerk] Methode
De spatader wordt afgetekend en het huidgebied wordt lokaal verdoofd. In het verloop van het bloedvat worden kleine sneetjes in de huid gemaakt (enkele millimeters lang). Door deze openingen wordt met speciaal gereedschap het vat aangehaakt en zo ver mogelijk naar buiten getrokken. De sneetjes kunnen met hechtpleisters gesloten worden. Om het ontstaan van blauwe plekken tegen te gaan wordt vaak nog enige tijd elastische kousen gedragen.
[bewerk] Afweging
Voordeel van deze methode is dat spataders met een midden tot groot kaliber goed behandeld kunnen worden, terwijl er slechts kleine littekens achterblijven. Mits goed uitgevoerd is methode effectiever dan sclerotherapie. Nadelen zijn dat de ingreep vrij veel operatietijd kost, dat alleen vaten behandeld kunnen worden die uitwendig zichtbaar zijn en dat per zitting slechts een beperkte lengte van het vat behandeld kan worden. De effectiviteit van de methode hangt sterk af van de vaardigheid van de operateur. Sclerotherapie met foam lijkt de toepassing van flebectomie volgens Müller terug te dringen.
| Referenties: |
