Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Filips II van Montfort (1225-Tunis, 25 september 1270) was een zoon van Filips I van Montfort en van Eleonora van Courtenay. Toen Filips meerderjarig was geworden, vertrok zijn vader naar het Heilig Land en liet hij het bestuur over zijn Franse bezittingen over aan Filips. Filips stichtte in Castres het klooster van Sint-Vincentius en trok nadien ten strijde met Karel van Anjou ter herovering van Sicilië. Deze maakte Filips tot graaf van Squillace in Calabrië. Bij zijn terugkeer liet hij het kasteel van Roquecourbe heropbouwen en bouwde hij de vesting van Técou. Hij vergezelde Lodewijk IX op de achtste kruistocht, maar overleed in 1270 in Tunis.
Filips was gehuwd met Johanna, dochter van Gwijde I van Lévis-Mirepoix, en werd de vader van:
- Johanna (-1300), gehuwd met Guigo IV van Albon, graaf van Forez, en met baron Lodewijk I van Savoye-Vaud,
- Jan (-1300)
- Laura, gehuwd met graaf Bernard VI van Comminges (-1312)
- Eleonora.
