Fender Jaguar

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Fender Jaguar is een elektrische gitaar die Fender in 1962 op de markt bracht. De Fender Jaguar was origineel bedoeld als jazzgitaar, maar kwam al snel in de surf-scene terecht. Sindsdien wordt hij gemarkeerd als een surf-gitaar, samen met de Fender Jazzmaster. Allebei werden ze populair bij de surfrockbands en in vroege tot midden jaren 60. In de jaren 90 werden ze weer populair, mede dankzij enkele alternatieve rock-gitaristen.

Het ontstaan van de Fender Jaguar begint al in de late jaren 50, met de productie van de Fender Jazzmaster. Forrest White, een van de drie voormannen van Fender toentertijd, was gaan experimenteren met twee circuits gitaren. Hij werkte aan een gitaar met de mogelijkheid om twee totaal verschillende tonen en daar tussen kon schakelen met een schakelaar. Forrest legde dit idee voor aan zij vriend en medewerker Leo Fender. Maar aangezien Leo Fender geen gitaar speelde, en ze zelfs niet kon stemmen, werd hij er niet warm of koud van.

Toen Alvino Rey van het idee te horen kreeg, was deze muzikant erg enthousiast over de Fender Jaguar. Hierdoor nam Leo Fender het ontwerp aan. De gitaar van een van de hoofdmodellen van Fender. Toch werd deze gitaar niet zo goed verkocht. Een deel van het probleem was de grote zeep-vormige enkelspoelelement, die statische elektriciteit aantrok waardoor een een snerpend geluid ontstond.

Fender bleef niet bij de pakken neer zitten en accepteerden hun misser. Ze gingen weer aan het werk en wilde de Fender Jazzmaster een nieuwe draai geven. Hierdoor ontstond de Fender Jaguar. Deze gitaar had een kortste neck met 22 fretten, chromen platen op de slagplaat, in plaats van 1 schakelaar 3 schakelaars en dunnere pick-ups met een metalen beschermlaag om het snerpende geluid te verminderen. De Fender Jaguar had een op een veer werkende mute-device, hierdoor verstomden automatisch de snaren. de Jaguar was ook de eerste gitaar met het "ruige" Fender logo op de kop. De Jaguar was veel ingewikkelder en technisch vooruitstrevender dan de Fender Jazzmaster en Fender was er zeker van dat deze gitaar goed verkocht zou worden, maar dat bleek niet zo. Net als bij haar voorgangster werd de productie vervroegd gestopt, in 1975.

[bewerk] Herwaardering

Met de opkomst van de Grunge werden de Jaguar en de Jazzmaster weer populaire gitaren. Bands als Sonic Youth, Dinosaur Jr en Nirvana speelden op tweedehands exemplaren die voor slechts enkele honderden dollars te koop waren. De populariteit van zowel de Jaguar als de Jazzmaster was vooral te danken aan het brugsysteem, de zogenaamde Floating Bridge. Deze speciale tremolo-constructie had als bijwerking dat hij veel boventonen genereerde. Men noemt gitaren met dit brug type ook wel een tailed bridge gitaar. In de jaren zestig was die klank ongewenst, maar met name Sonic Youth was door hun specialisme met hun schroevendraaier-onder snaar-techniek op zoek naar het 3rd bridge gitaargeluid, wat de tailed bridge deels in zich had. Het snarenveld achter de kam geeft een specifieke klank, omdat de oude Jaguars vandaag de dag op de tweedehandsmarkt erg duur zijn geworden, zijn ook andere tailed bridge gitaren populair geworden, met name omdat elke tail (staart) een andere specifieke eigen klanksamenstelling heeft.