Erich Neumann
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Erich Neumann (Forst (Lausitz), 31 mei 1892 - 1948) was een Duitse nazi-ambtenaar.
Neumann werd geboren in een lutherse familie. Hij studeerde rechten aan de universiteiten van Freiburg, Leipzig en Halle. Hij vocht tijdens de Eerste Wereldoorlog en bereikte de rang van Oberleutnant (eerste luitenant).
Hij werd werknemer van een Pruisisch ministerie, in 1923 was hij werkzaam op het Pruisische ministerie van Handel. In 1927/28 werd hij districtsvoorzitter in Freystadt, daarna werkte hij weer op het Pruisische ministerie van Handel. In september 1932 werd hij secretaris van de Administratieve hervormingen van het Pruisische ministerie.
In vergelijking met andere toppolitici werd Neumann pas zeer laat lid van de nazi-partij. Dat gebeurde in 1933, vier maanden nadat Hitler de macht had gegrepen. Hij werd Sturmbannführer van de SS in 1934. In 1936 werd hij hoofd van het Bureau voor het Vierjarenplan. Neumann vertegenwoordigde de ministeries van Economie, Arbeid, Financiën, Voedsel, Transport, Wapens en Munitie op de Wannseeconferentie in januari 1942. Hij werd in 1945 opgepakt en nadien weer vrijgelaten vanwege zijn zwakke gezondheid. In 1948 stierf hij.
