Epistemische logica
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De epistemische logica is een vorm van modale logica waarin kennis kan worden gemodelleerd.
De epistemische logica voegt aan de taal van de propositielogica een operator K toe die aangeeft dat een propositie φ kennis is (Kφ). In de meeste toepassingen wordt aan deze operator weer een subscript toegevoegd dat aangeeft welke actor de kennis φ bezit (Kaφ). Daarmee is een multi-modale logica gevormd.
Voor de semantiek van de epistemische logica wordt gebruik gemaakt van kripkemodellen, waarin de 'werelden' mogelijke toestanden van de werkelijkheid voorstellen.
De epistemische logica vindt toepassingen in de filosofie en de theoretische informatica. Door toevoeging van andere modaliteiten dan kennis kunnen complexe verschijnselen als communicatie (o.a. in computernetwerken) effectief worden gemodelleerd; er is dan sprake van dynamisch-epistemische logica (DEL). De toevoeging van kansrekening leidt tot de probabilistische dynamisch-epistemische logica (PDEL).
