Epicard
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het epicard of epicardium (uit het Grieks: epi- of επι-: buiten en kardio of καρδιο: hart) is een vlies dat het hartspierweefsel omgeeft. Het is tevens de binnenlaag (lamina visceralis) van het hartzakje (pericard).
De wand van het hart bestaat uit drie lagen. Vanuit de hartholte: het endotheel, het myocard en het epicard.
Het epicard bestaat uit een eenlagig squameus mesotheel met daaronder elastisch bindweefsel en nog dieper vetweefsel waarin de zenuwen en bloedvaten gelegen zijn. Het epicard functioneert als beschermlaag voor het hart. Het produceert ook het pericardiaal vocht, dat de beweging tussen de binnenste (visceraal) en buitenste (lagen van het pericard smeert.
Tijdens het samentrekken van de hartkamers bewegen de depolarisatiegolven zich van de endocardiale naar de epicardiale oppervlakte.
