Elisabeth van Saksen-Weimar-Eisenach
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Elisabeth Sibylle Maria Dorothea van Saksen-Weimar-Eisenach (Weimar, 28 februari 1854 - Wiligrad, 10 juli 1908) was de jongste dochter van Karel Alexander van Saksen-Weimar-Eisenach en Sophie van Oranje-Nassau. Haar moeder was de zuster van koning Willem III der Nederlanden, en een dochter van koning Willem II.
Eind jaren 1870 had koning Willem III der Nederlanden, haar oom, haar een huwelijksaanzoek gedaan[1]. Hij trouwde later met Emma van Waldeck-Pyrmont.
Zij trouwde in 1886 te Weimar met hertog Johan Albrecht van Mecklenburg, zoon van Frederik Frans II van Mecklenburg-Schwerin. Johan was een halfbroer van prins Hendrik van Mecklenburg-Schwerin, die later zou trouwen met koningin Wilhelmina van Nederland. Wilhelmina was de nicht van deze Elisabeth.
Het huwelijk tussen Johan en Elisabeth bleef kinderloos.
Doordat de dynastie in Nederland aan een zijden draadje hing en de nazaten van prinses Sophie der Nederlanden, haar moeder, de Nederlandse troon wel eens zouden kunnen bestijgen spraken haar vader (evenals zijzelf, haar zus en haar broer) vloeiend Nederlands.
[bewerk] Referenties
- ^ Dorine Hermans en Daniela Hooghiemstra, Voor de Troon wordt men niet ongestraft geboren. Ooggetuigen van de koningen van Nederland 1813-1890, Amsterdam, 2008. p. 300