Elisabeth Boddaert
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Elisabeth Boddaert (Oostkapelle, 24 september 1866 - Amsterdam, 22 februari 1948) was een Nederlands verpleegkundige en bestuurster.
Zij werd geboren als enig kind van jonkheer Jacques Phoenix Boddaert en zijn tweede vrouw, Elisabeth Carolina barones van Heeckeren van Brandsenburg. Zij had zes broers en zusters uit het eerste huwelijk van haar vader met de zuster van haar moeder, Anna Petronella barones van Heeckeren van Brandsenburg. Haar zuster Marie Boddaert was bekend als schrijfster en dichteres.
Boddaert ging op negentienjarige leeftijd de verpleging in en werkte later voor een ziekenhuis in Edinburgh. Haar ervaring daar met de rauwe kant van de maatschappij heeft grote inpact op haar leven gehad. Na haar terugkomst in 1901 in Nederland leidde dit in 1903 tot het openen van een 'opvanghuis voor de moeilijke jeugd'. Heden ten dage bestaan er in dit land nog steeds vele Boddaerthuizen.
