Eigenfrequentie

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Een eigenfrequentie van een systeem is een van de frequenties waarmee een systeem zal gaan trillen als het vanuit een evenwichtspositie wordt bewogen en vervolgens wordt losgelaten. De term eigenfrequentie is analoog aan die van eigenwaarde zoals de oplossingen van een wiskundige functie. Eigenfrequenties zijn doorgaans oplossingen van differentiaalvergelijkingen zoals die kunnen worden opgesteld voor een mechanisch of elektrisch trillingssysteem.

Resonantie kan optreden wanneer het systeem op eigenfrequentie middels periodieke krachten wordt aangestoten.

Harmonischen, en meer algemeen deeltonen in een frequentiespectrum zijn doorgaans eigenfrequenties van het gemeten systeem.

Ieder voorwerp heeft een of meer eigenfrequenties. Een voorbeeld van een voorwerp met een eigenfrequentie is een stemvork. Doordat de stemvork altijd met dezelfde frequentie trilt, hoor je ook altijd dezelfde toon.

Ook een slinger heeft maar één eigenfrequentie. Deze is niet afhankelijk van de massa, maar wel van de slingerlengte.

Als een voorwerp maar één eigenfrequentie heeft, betekent dit dat het voorwerp maar op één manier, d.w.z. met één frequentie, kan trillen.

Ook een geregeld systeem kan een eigenfrequentie hebben.