Efleda

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Efleda, ook Aelflaed, Ethelfleda, Edilfleda en Elgiva, (653 - 714) was een Keltisch geestelijke en heilige. Elfleda was de dochter van koning Oswiu van Northumbria en zijn echtgenote de H. Eanfleda. Elfleda werd als kind aan de H. Hilda en het klooster van Hartlepool toevertrouwd. Haar ouders hadden beloofd om haar als kind te heiligen als Oswy zou zegevieren in zijn strijd tegen koning Penda van Mercia. Oswy won de slag bij Winwaed in 654 en hield zijn gelofte. In 657 stichtte of herstichtte Hilda van Whitby de abdij van Whitby en Elfleda trok daarheen met de H. Hilda van Whitby. Na de dood van Oswy in 670 vervoegde Eanfleda haar dochter in het dubbelklooster onder de leiding van Hilda van Whitby. Het klooster werd later het mausoleum van de koninklijke familie van Northumbria.

Eanfleda en Elfleda volgden Hilda op als abdis Whitby. Tijdens Elfleda's ambtsperiode als abdis werd er de vita van de H. Gregorius geschreven. Elfleda was een der meest invloedrijke personages van haar tijd. Zij was bevriend met de H. Cuthbertus en de H. Wilfrid. In 684 ontmoette zij Cuthbertus op Coquet. Hij zei haar dat haar broer, koning Egfrith, binnen het jaar zou sterven en dat haar halfbroer Aldfrith hem zou opvolgen. Later werd zij van verlamming genezen door de gordel van Cuthbertus. Een van haar belangrijkste middelen om aan invloed te winnen, was haar rol als bemiddelaar. Zij speelde een belangrijke rol in de verzoening van de H. Theodorus van Canterbury en de H. Wilfrid. Zo slaagde zij er op de synode van de Nidd in 705 Wilfrid te verzoenen met Canterbury en de kerk in Northumbria. Zij slaagde er in Aldfrith op zijn sterfbed te laten beloven om de bevelen van de Roomse Kerk op te volgen in verband met Wilfrid.

De relieken van Elfleda werden in 1125 ontdekt en overgebracht naar Whitby. Haar feestdag is op 8 februari.