Echte buideldassen
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| Echte buideldassen Fossiel voorkomen: Plioceen tot heden |
|||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||
|
|||||||||||
| Familie | |||||||||||
| Peramelidae J.E. Gray, 1825 |
Echte buideldassen (Peramelidae) vormen de grootste familie van de buideldassen. De familie komt voor in Australië, op Nieuw-Guinea en op enkele omliggende eilanden, waaronder Ceram, Nieuw-Brittannië en Kiriwina.
Net als andere buideldassen zijn echte buideldassen kleine tot middelgrote, op de grond levende dieren met lange, spitse snuiten. Doordat de achterbenen langer zijn dan de voorbenen, hebben ze een huppelende gang. Ze gebruiken de klauwen aan de voorvoeten om naar eten te graven, zoals insecten, kleine gewervelden en plantaardig materiaal. Echte buideldassen zijn solitair en 's nachts actief.
Deze familie omvat de volgende onderfamilies en geslachten:
- Ischnodon† (Plioceen van Australië)
- Onderfamilie Peramelinae
- Kortneusbuideldassen (Isoodon) (Australië en zuidelijk Nieuw-Guinea)
- Spitsneusbuideldassen (Perameles) (Australië)
- Onderfamilie Echymiperinae
- Echymipera (Nieuw-Guinea, Noordoost-Australië en omliggende eilanden)
- Microperoryctes (Nieuw-Guinea)
- Cerambuideldas (Rhynchomeles) (Ceram)
- Onderfamilie Peroryctinae
- Peroryctes (Nieuw-Guinea)
De Echymiperinae en Peroryctinae zijn eerder tot een aparte familie gerekend, de Peroryctidae, terwijl de varkenspootbuideldas en de langoorbuideldassen eerder juist tot de echte buideldassen werden gerekend.
| Families van de buideldassen |
|---|
|
Echte buideldassen - Langoorbuideldassen - Varkenspootbuideldas (uitgestorven) - Yaralidae (fossiel) |
[bewerk] Literatuur
- Nowak, R.M. (ed.) 1999. Walkers Mammals of the World. 6th ed. Baltimore en Londen: The Johns Hopkins University Press, 2 vols., 1936 pp. ISBN 0-8018-5789-9
- Groves, C.P. 2005. Order Peramelemorphia. Pp. 38-42 in Wilson, D.E. & Reeder, D.M. (eds.). Mammal Species of the World: A taxonomic and geographic reference. 3rd ed. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, Vol. 1: pp. i-xxxv+1-743; Vol. 2: pp. i-xvii+745-2142. ISBN 0 8018 8221 4
