Dumpster diving

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Dumpster diving is een term van Amerikaanse origine: het rondsnuffelen in vuilnis, vaak gevonden in 'vuilniscontainers', op zoek naar bruikbare zaken die door anderen zijn weggegooid.

Men kan op zoek zijn naar alle mogelijke zaken zoals voedsel, huisraad en kleding. Flessen kunnen worden gezocht om ze in te wisselen voor statiegeld. (In sommige landen zit er ook statiegeld op blikverpakkingen.) Metaal kan worden verzameld voor verkoop aan schroothandelaren.

Dumpster diving bevindt zich civielrechtelijk in een juridisch schemergebied. Meestal wordt aangenomen dat deze vorm van afvalinzameling toegestaan is: de eigenaren hebben immers afstand van gedaan van de zaken in de vuilnisbak. Men kan echter ook de stelling verdedigen dat de betreffende zaken nog steeds het eigendom van de oorspronkelijke eigenaar zijn, tot en met het ophalen van het vuilnis: het afvalverwerkingsbedrijf wordt dan houder voor de eigenaar, met de opdracht voor hergebruik of vernietiging zorg te dragen. Tevens kunnen vuilniscontainers en dergelijke zich op privé-terrein bevinden, waarvan het betreden door derden niet is toegestaan.

Bestuursrechtelijk is de vraag of dumpster diving is toegestaan afhankelijk van de vraag of dit door de (lokale) overheid wel of niet verboden is. In Nederland is dit in veel gemeenten verboden, tenzij men over een vergunning (bekend als "Morgenstervergunning") beschikt. Een dergelijke bepaling is opgenomen in de model-APV van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG), welke bepaling door veel gemeenten is overgenomen.

Los van de juridische status, wordt dumpster diving op zijn minst door omstanders een curieuze activiteit gevonden. Om deze reden is het gebruikelijk dat het door twee of meer personen tegelijk gebeurt, waarbij er één "op de uitkijk staat".

De motieven van dumpster divers kunnen zeer divers zijn: pure economische noodzaak, een (tamelijk ver doorgevoerde) vorm van consuminderen, of gewoon nieuwsgierigheid naar "wat er allemaal wel niet wordt weggegooid". In sommige gevallen wordt dumpster diving zelfs gebruikt bij sociologisch onderzoek: het aangetroffen materiaal wordt gebruikt bij het traceren van patronen in consumentengedrag.

Een bijzondere vorm van dumpster diving bestaat hieruit dat men op zoek gaat naar informatie, in de vorm van documenten, diskettes, en dergelijke. Ook harde schijven van weggegooide computers kunnen nog leesbare informatie bevatten. De gevonden informatie kan voor criminele doeleinden gebruikt worden. Het verzamelen van dergelijke gevoelige informatie is vrijwel altijd illegaal. Ondernemingen en instellingen hebben meestal maatregelen genomen om deze activiteit te bestrijden.

Een legale vorm van dumpster diving vindt plaats door opsporingsambtenaren, die vuilnis doorzoeken voor aanwijzingen omtrent de identiteit van bewoners van een door hen geobserveerd perceel.