Dulcia van Marseille
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| -1100 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Gravin van Provence | ||||||
|
||||||
|
Dulcia van Marseille, ook Stephania, (-1100) was een dochter van Willem I van Marseille. Zij was gehuwd met Godfried van Provence. Na de dood van haar echtgenoot en haar zoon, Bertrand II van Provence, nam zij rond 1093 het bestuur van Neder-Provence in handen. In samenspraak met Raymond van Sint-Gillis verleende zij vrijstelling van grafelijke rechten op de scheepvaart op de Durance en de Rhône aan de abdij van Saint-Victor van Marseille. Dulcia ontving paus Urbanus II in Provence op zijn terugkeer naar Rome na het concilie van Clermont. Zij startte ook de de bouw van de kerk van de H. Nicolaas in Tarascon.
Zij was de moeder van:
- Bertrand II
- Berengaria, haar opvolgster,
- een dochter die huwde met Raymond IV van Toulouse
- Stephania, gehuwd met Willem van Besalú.
Zij was hertrouwd met de weduwnaar Bernard II van Bigorre.
