Douglas DC-1
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De Douglas DC-1 was het eerste vliegtuig van van de Amerikaanse vliegtuigfabriek Douglas Aircraft Company in de beroemde DC-reeks. De letters DC staan voor Douglas Commercial. Bij zijn introductie in 1933 gold het toestel als een revolutionair ontwerp. Het was een rechtstreekse concurrent van de Boeing 247 en werd de stamvader van een lange reeks toestellen in de DC-reeks.
De ontwikkeling van de DC-1 kan worden teruggevoerd op een ongeluk met een Fokker Trimotor nabij de plaats Bazaar in Kansas. Mede als gevolg van dit ongeluk verordonneerde de Amerikaanse Civil Aeronautics Board dat vliegtuigen gebouwd moesten worden met vleugels van metaal. Tot dan toe werd voornamelijk hout gebruikt dat werd overspannen met textiel.
De maatschappij waartoe de gecrashte Trimotor behoorde, Transcontinental and Western Air (het latere Trans World Airlines), verzocht vier vliegtuigfabrikanten om een bod te doen voor de constructie van een driemotorig vliegtuig met een capaciteit van 12 passagiers, dat
- geheel metalen vleugels had
- een intrekbaar landingsgestel had
- in staat was te blijven vliegen wanneer één van de motoren uitviel
Douglas bouwde een tweemotorige laagdekker die ruimte bood aan 12 passagiers, twee piloten en een steward of stewardess. Hoewel het toestel slechts twee motoren had in plaats van de gevraagde drie, was het toch in staat om op slechts 1 motor door te vliegen en een gecontroleerde noodlanding te maken.
De eigenaar van de Douglas Aircraft Company, Donald Douglas senior, twijfelde of hij op de vraag van TWA in moest gaan. Hij verwachtte dat er geen markt zou zijn voor 100 van deze toestellen, hetgeen het aantal was dat was becijferd om de ontwikkelkosten terug te verdienen.
Er werd slecht één prototype ontwikkeld, wat zijn eerste vlucht maakte op 1 juli 1933. Het kreeg de type-aanduiding Douglas DC-1. Gedurende een half jaar maakte het toestel meer dan 200 testvluchten, waarbij het zijn superioriteit bewees ten opzichte van de Ford Trimotor en Fokker Trimotor, de meest gebruikte passagierstoestellen uit die tijd. Het vloog van de Amerikaanse westkust naar de oostkust in de recordtijd van 13 uur en 5 minuten.
TWA accepteerde het toestel met een paar kleine wijzigingen, voornamelijk sterkere motoren en een uitbreiding van de capaciteit van 12 naar 14 passagiers. Er werden 20 exemplaren besteld. Het productiemodel kreeg de type-aanduiding Douglas DC-2.
Het prototype werd verkocht aan de Spaanse maatschappij Líneas Aéreas Postales Españolas (L.A.P.E.) in 1938. Twee jaar later crashte het toestel tijdens de start op de luchthaven van Málaga.
|
|
|---|
| Propellervliegtuigen: Dolphin | DC-1 | DC-2 | DC-3 | DC-4 | DC-5 | DC-6 | DC-7 |
| Straalvliegtuigen: DC-8 | DC-9 | DC-10 | MD-11 | MD-80 | MD-90 | MD-95 |
| Niet gerealiseerde vliegtuigen: MD-94X | MD-12 |
