Diverticulitis
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
 |
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht. Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts |
| Diverticulitis | |
| ICD-10 | K57 |
| ICD-9 | 562 |
| DiseasesDB | 3876 |
| MedlinePlus | 000257 |
| eMedicine | med/578 |
 Geneeskunde |
|
Van Diverticulitis is sprake als een divertikel ontstoken of geïnfecteerd raakt. Doorgaans betreft het pseudo-divertikels in het sigmoïd. Bij pseudo-divertikels bestaat de wand uit mucosa en serosa. Bij ware divertikels (bijv. Meckel divertikel) bevat de wand tevens de spierlaag van de dikke darm.
Divertikels in dikke darm zijn in het Westen meestal gelokaliseerd aan de linkerzijde en dan met name aan het sigmoïd. Een voedingspatroon met te weinig vezels wordt vaak als één van de oorzaken genoemd voor het ontstaan van divertikels. In Oost-Azië komen divertikels minder voor én zijn dan juist vaker rechtszijdig gelokaliseerd. Divertikels op zich geven meestal geen symptomen. Als ze gaan ontsteken, kunnen ze echter (veel) klachten geven: diverticulitis.
Symptomen zijn aanvankelijk pijn, koorts en drukpijn (meestal linksonderin de buik). Diagnose van diverticulitis is betrekkelijk eenvoudig als eerder al diverticulose was vastgesteld. In andere gevallen is de kans op een verwarring met appendicitis groot als de pijn niet linksonder maar rechtsonder zit.
Ongecompliceerde vormen van diverticulitis zijn doorgaans (thuis) te behandelen met een vloeibaar dieet, oraal in te nemen antibiotica en rust.
Bij diverticulitis kunnen echter ook complicaties optreden: perforaties van de darmwand leidend tot abcesvorming of peritonitis, fistelvorming en stenosen. Bij deze gecompliceerde vormen van diverticulitis zal veelal een operatie nodig zijn.
