Dissimilatie (taalkunde)
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dissimilatie kan gezien worden als het tegengestelde van assimilatie.
Bij assimilatie wordt een bepaald sement (=een spraakklank) uitgesproken op een andere manier (assimilatie van stem) of op een andere plaats (assimilatie van plaats), onder invloed van een ander segment, of met een segmentgrens (=woordgrens, ... )
Bij dissimilatie wordt dit net vermeden, worden segmenten die op dezelfde manier of op dezelfde plaats uitgesproken werden net verschillend gemaakt. Dit komt vooral voor bij volkstaal en dialecten en is nooit een regelmatig proces.
Enkele voorbeelden van dissimilatie:
- het Latijnse woord murmurare werd vertaald naar het Nederlands als murmelen
- eveneens het Latijnse woord perigrinus: werd pelgrim in het Nederlands
- het woord lepel uit de standaardtaal werd in sommige dialecten leper
- het woord lelijk uit de standaardtaal werd in sommige dialecten lerijk
- dissimilatie ligt ook aan de oorsprong van het woord tovenaar (i.p.v. origineel toveraar)
