Detentiecentrum
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Detentiecentra zijn tijdelijke huizen van bewaring die in Nederland zijn ingesteld door de Dienst Justitiële Inrichtingen om drugskoeriers in verzekerde bewaring te kunnen stellen.
Op 2 februari 2002 werd in Nederland de Tijdelijke wet noodcapaciteit drugskoeriers van kracht. Deze wet maakte het mogelijk dat drugkoeriers (hoofdzakelijk de zogenaamde bolletjesslikkers) vast te zetten in speciale noodvoorzieningen. In deze detentiecentra is het mogelijk om meerdere personen in een cel te plaatsen, en zijn de voorzieningen beperkter dan in een reguliere gevangenis.
Toen Tijdelijke wet noodcapaciteit drugskoeriers van kracht werd beschikte de Dienst Justitiële Inrichtingen over drie detentiecentra:
- Detentiecentrum Noorderzand in Heerhugowaard
- Detentiecentrum Roermond
- Detentiecentrum Zeist te Soesterberg
Omdat de meeste drugskoeriers via luchthaven Schiphol Nederland binnenkomen en daar worden gearresteerd, is er ook op Schiphol-Oost een detentiecentrum ingericht. Dit detentiecentrum functioneert als “vooropvang” voor bolletjesslikkers. Zij verblijven daar totdat ze geen bolletjes meer in hun lichaam hebben. Daarna kunnen ze eventueel worden overgeplaatst naar een van de andere detentiecentra.
De detentiecentra komen vaak in opspraak, vanwege het detentieregime dat strenger is dan in reguliere gevangenissen (zoals een gebrekkigere toegang tot artsen en juristen en langere perioden van insluiting in de cellen) en doordat er naast drugskoeriers ook illegale vreemdelingen in worden opgesloten. Vanwege dat laatste ondergaat met name detentiecentrum Zeist veel kritiek.
