Deflagratie

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Deflagratie is de explosieve verbranding van een stof. Verbranding van hout, papier e.d. verloopt vrij langzaam. Voor de verbranding van deze materialen is zuurstoftoevoer noodzakelijk, zodat de verbrandingssnelheid geregeld kan worden door meer of minder lucht (zuurstof) toe te laten. Wij noemen dit een (gewone) verbranding.

Anders wordt het bij stoffen/mengsels die uit een zuurstofverbinding bestaan of bevatten zoals kaliumnitraat in zwart buskruit. Daar is toevoer van lucht helemaal niet nodig om de verbranding te onderhouden. De verbranding verloopt ook veel sneller dan bij een gewone verbranding. Een verbranding die zich zelf kan onderhouden noemen we een explosieve verbranding of deflagratie. Een dergelijk mensel dat onder de geluidssnelheid verbrandt heet een sas. Deze 'sassen' worden veel gebruikt in vuurwerk en vuurwapens. Een stof die of een mengsel dat een deflagratie ondergaat is een LE of Low explosive. Een stof die detoneert (zie detonatie) is een HE High Explosive, of ook wel Hoog Energetisch genoemd. Het resultaat van een LE hangt sterk af van de omgeving. Een LE die in open lucht wordt aangestoken, veroorzaakt een steekvlam, maar meestal geen knal. Verbrandt een LE echter in een afgesloten ruimte, zoals in vuurwerk, dan kunnen de gassen geen kant uit, zodat de verpakking door de druk explodeert. Een HE veroorzaakt steeds een explosie, het maakt niet uit of het al dan niet opgesloten is.