De Poort des Doods

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Poort des Doods is een zevendelige boekenserie, geschreven door Margaret Weis en Tracy Hickman.

[bewerk] Verhaal

Het hoofd personage, Haplo, is een Patryn, een volk dat aan het eind van de oude wereld in het Labyrint is opgesloten door de Sartanen. De Sartanen hebben na de oorlog op de oude wereld (met de patrynen, hun oudste vijand) hen opgesloten in die verschrikkelijke dimensie. Nu, eeuwen later, komen de eerste Patrynen uit het Labyrint, en merken dat de wereld is gesplitst in vier rijken: Arianus, het rijk van lucht; Pryan, het rijk van vuur; Arrabach, het rijk van steen; en Chelestra, het rijk van water. De vier rijken zijn verbonden door middel van de poort des doods, die uitkomt in de Nexus. De Nexus is een knooppunt in de dimensies, en de poorten van de rijken komen hier op uit, ook de uitgang van het Labyrint. Het blijkt dus dat er meerdere Poorten des doods zijn, al zijn de schrijfsters hier niet geheel duidelijk over.

Het is Haplo's opdracht, die hij heeft gekregen van de Heer van de Nexus, de eerste patryn die uit het verschrikkelijke Labyrint wist te ontsnappen, de vier rijken te onderzoeken en in chaos achter te laten zodat het voor de Patrynen makkelijker is wereld heerschappij te verwerven, hun uiteindelijke doel. Maar boven dat, moet Haplo onderzoeken of er nog Sartanen bestaan, de oudste vijand, het volk dat hen opsloot in het Labyrint en de wereld spleet.